BIGGEN ALS AFVAL WEGGEGOOID

De beelden tonen de trieste realiteit van de varkensindustrie. Zwakke, zieke of gewonde dieren krijgen geen individuele medische zorgen omdat de dieren gereduceerd worden tot producten en door de industrie niet gezien worden als levende, voelende wezens die respect verdienen.

In 2018 bracht Animal Rights gelijkaardige beelden naar buiten van hoe varkens als afval op straat werden gegooid.

De jonge dieren liggen soms uren tot dagenlang te creperen vooraleer ze gevonden worden door de boer. Sommige dieren worden naar de ziekenboeg verplaatst, anderen worden aan hun lot overgelaten of doodgeslagen - met één of meerdere klappen - door de boer. Pasgeboren zwakke biggen worden daarbij tegen de muur van het kraamhok geslagen. Soms belanden biggetjes zwaargewond of creperend op hun dode broertjes en zusjes en sterven zo een langzame en pijnlijke dood.

“Varkens in de veehouderij sterven altijd een gruwelijke dood: als de dieren niet creperen in de stallen, worden ze ter plekke gedood of op de vrachtwagen richting slachthuis gezet", zegt Van Campenhout

In België moet ‘euthanasie’ van dieren op een bedrijf gebeuren onder bedwelming. Daarvoor mogen varkenshouders gebruik maken van een penschiettoestel of elektrische tang, voor biggen die minder dan 5 kg wegen is een slag op de kop met ernstig hersenletsel tot gevolg toegestaan. Vroegtijdige sterfte, ook wel ‘uitval’ genoemd, wordt in de veehouderij beschouwd als iets wat normaal is.

In Nederland sterven 6 miljoen varkens een gruwelijke dood nog voor ze naar het slachthuis gaan. Dat cijfer is hoog omdat moederdieren meer dan 30 biggetjes per jaar krijgen. De voorouder, het wilde zwijn, krijgt maar 5 biggen per jaar.

Doordat er meer biggen geboren worden, neemt hun geboortegewicht af waardoor zij ook zwakker en kwetsbaarder worden. De biggen raken eerder onderkoeld, worden sneller ziek of gewond en zullen ook sneller verhongeren.

Wanneer de biggen drie à vier weken oud zijn worden ze gescheiden van hun moeder om vetgemest te worden voor de slacht. Ook bij de ‘mestvarkens’ komt sterfte voor. Het gemiddelde uitvalpercentage in de Vlaamse vleesvarkenshouderij bedraagt 3,6 procent, wat neerkomt op honderdduizenden dieren. ¹ De dieren sterven onder meer door: achterblijven in groei, luchtwegaandoeningen, kreupelheid, zenuwaandoeningen en staartbijten.

Animal Rights pleit voor een volledige transitie naar een plantaardige samenleving: dat is de enige manier om het dierenleed veroorzaakt door de destructieve en meedogenloze veehouderij een halt toe te roepen.

“De veehouderij is een van de grootste misdaden die we ooit gezien hebben in de menselijke geschiedenis: het uitbuiten en vermoorden van miljarden dieren over de hele wereld. De overheden moeten visie en historisch besef tonen. Nu is de tijd om in te zetten op de transitie naar plantaardige eiwitten,” zegt Van Campenhout.