Inhoud
Chinese hertjes niet welkom in Vlaanderen
In het VTM-programma Onderzoeksrechters was onlangs te zien hoe 26 illegaal gekweekte Chinese muntjaks op bevel van de rechter werden afgemaakt.1 Ze kregen dit doodsvonnis omdat ze van nature niet in ons land voorkomen, maar zich wel snel aan onze natuur aanpassen. Het opvangen van deze dieren bleek onmogelijk omwille van een tekort aan opvangplaatsen. Het steriliseren en opnieuw uitzetten van de dieren werd zelfs niet overwogen.
Rowena Vanroy, Animal Rights: "Het gebrek aan opvangplaatsen kan worden opgelost door de middelen die worden gebruikt voor bestrijding, te besteden aan het creëren van opvang."
Teken ook deze petitie: accepteer de wasbeer!
Discriminerende wetgeving
Sinds 2016 bepaalt de Europese wetgeving dat bepaalde uitheemse soorten, waaronder de Chinese muntjak, moeten worden opgespoord en bestreden. De middelen die daartoe worden gebruikt mogen echter zowel dodelijk als niet-dodelijk zijn. Bovendien mogen deze soorten niet worden gehouden, gekweekt, getransporteerd of verhandeld.1
De volgende diersoorten uit de Europese wetgeving worden in Vlaanderen beschouwd als onrustwekkend en met dodelijke middelen bestreden1:
nijlgans, huiskraai, rosse stekelstaart, heilige ibis, Pallas’ eekhoorn, grijze eekhoorn, Amerikaanse voseekhoorn, Siberische grondeekhoorn, Chinese muntjak, beverrat, wasbeer, wasbeerhond, muskusrat
Dieren verklikken
Op basis van onder andere geregistreerde waarnemingen van voornoemde soorten op de website waarnemingen.be kunnen de nieuwgekomen dieren worden opgespoord en uitgeschakeld. De website voor natuurliefhebbers wordt dus ingezet als verklikkersysteem.
Door de mens gemaakt probleem
Al deze dieren zijn door de mens geïntroduceerd. Nijlganzen werden ingevoerd als siervogels, ibissen ontsnappen regelmatig uit dierentuinen. Muntjaks werden gehouden als exotisch huisdier, maar ook door jagers gekweekt en uitgezet. In 2018 werden zelfs nog twee ambtenaren van het Agentschap natuur en bos veroordeeld voor het uitzetten van muntjaks.1 In ieder geval zijn dieren alweer de klos van menselijk handelen en is de enige oplossing die wordt aangereikt de dieren afmaken. In het geval van de muntjaks zouden er niet genoeg opvangplaatsen zijn. De mogelijkheid om de middelen die worden geïnvesteerd in bestrijding in te zetten voor alternatieven zoals herplaatsen of steriliseren wordt niet overwogen.2
Susan Hartland, Animal Rights: "Wereldwijd zijn er groepen die wilde dieren en ecosystemen proberen te beschermen. In plaats van leider te zijn in natuurbehoud en co-existentie met wilde dieren, kiest België nog steeds voor de achterhaalde en barbaarse optie door wilde dieren af te slachten."
Muntjaks worden ook uitgezet als jachtwild.
Rigide visie op natuur
Het huidige beleid waarin muntjaks en andere nieuwkomers worden uitgeroeid, gaat uit van een statische visie op natuur. Volgens deze visie bevat een ecosysteem op een willekeurig gekozen ijkdatum bepaalde dier- en plantensoorten en wil men die toestand blijven behouden. Nochtans zijn globaal genomen ecosystemen altijd aan verandering onderhevig. Tussen de ijstijden leefden er bijvoorbeeld damherten in heel Europa, het dier werd tijdens de laatste ijstijd naar klein-Azië verdrongen en is nu door mensen terug bij ons in het wild geïntroduceerd.1 Fazanten komen van oorsprong uit centraal-Azië, maar werden door de Romeinen en vele generaties jachtliefhebbers na hen uitgezet in Europa als jachtwild.2
De mens heeft sinds zijn bestaan ingegrepen op de natuur en de natuur heeft zich daaraan aangepast. Akkervogels bijvoorbeeld hebben zich gespecialiseerd in een door de mens gecultiveerde habitat. Merels waren tot enkele decennia terug schuwe bosvogels, maar zijn nu vooral in tuinen te vinden.3 Er moet in de discussie rond muntjaks en andere nieuwkomers in ieder geval worden stilgestaan bij de ethische implicaties van het beleid. Dit ontbreekt op dit moment volledig. Nochtans is elk dier een individu met recht op leven en welzijn, ook uitheemse dieren. Het afmaken van 'ongewenste' dieren is nooit acceptabel.
