De horror van slachthuizen: geen uitbreiding maar sluiting slachthuis Tielt!

Vier jaar geleden stonden we hier voor het eerst. Toen bracht Animal Rights vreselijke undercoverbeelden naar buiten. We zagen hoe de dieren bij aankomst geslagen en geschopt worden door medewerkers en transporteurs. We zien kreupele varkens die hardhandig aan de oren worden voortgetrokken. Een varken dat niet in staat is om te lopen wordt met kettingen rond de poten uit een vrachtwagen gesleept. Ondanks de wettelijke verplichting dat dieren verdoofd moeten zijn tijdens het slachtproces, zijn op de beelden herhaaldelijk varkens te zien die bij bewustzijn opgetakeld en gekeeld worden. We zien zelfs hoe een varken verdrinkt in het broeibak.

Op het moment dat Animal Rights de beelden naar buiten brengt, had het slachthuis al vergunningsaanvraag op zak, maar die plannen werden al snel weer opgeborgen omdat er vele grote klanten afhaakten en waardoor het slachthuis bijna failliet ging.

Animal Rights begon een rechtszaak, waarbij het eind 2019 eindelijk tot een veroordeling kwam: het slachthuis én de CEO werden schuldig bevonden en moesten maximale boetes betalen.

Dit moment dat we vandaag zien, de korte fractie dat we de dieren zien en horen, en de momenten die we al in beeld brachten bij slachthuis Tielt is slechts een kleine fractie uit het ellendige bestaan van varkens uit de vleesindustrie. Deze dieren hebben geen leven, zij bestaan slechts om uitgebuit te worden en op een gruwelijke manier te eindigen.

Deze dieren lijden nodeloos en eindeloos, vanaf het moment dat ze geboren worden; tot als ze sterven. En dat sterven gebeurt lang niet altijd in slachthuizen. Van dagenlang creperen in de stallen en als afval weggegooid worden, sterven in vuurzee van een stalbrand of verdrinken in hun eigen mest bij stalverzakkingen. Alleen al in 2020 kwamen in België meer dan 70.000 dieren om in stalbranden en dat is slechts het topje van de ijsberg. Dit is het resultaat van hoe een gewetenloze en harteloze industrie omgaat met voelende levende wezens, die gereduceerd worden tot een product, tot niets.

Slachthuizen in het algemeen en ook slachthuis Tielt doet aan greenwashing van de bovenste plank en bagatellisering van dierenleed. Vorige week werd er tijdens de infovergadering over de uitbreiding van slachthuis Tielt het volgende gezegd toen er een opmerking kwam over het feit dat de groene bufferzone het geschreeuw van de dieren niet zal tegenhouden:

Dit zijn de letterlijke woorden van de CEO: “Het is niet omdat een varken schreeuwt dat het daarom pijn lijdt of dergelijke meer. Als je in een varkensstal binnen gaat en die dieren zitten daar op hun gemak, gaan zij vaak ook schreeuwen. Dat is een vorm van onderlinge communicatie. Dus ik wil toch even duiden op het feit dat geschreeuw van varkens daarom niet noodzakelijk een negatieve connotatie moet hebben.”


In een sanctuary hoor je varkens niét schreeuwen zoals we ze hier horen. De wanhopige blik in de ogen van de dieren in de vrachtwagens, stallen en slachthuizen spreken boekdelen. Die wanhopige blikken en trieste ogen zien we ook niét in de sanctuaries.

De vleesindustrie doet er alles aan om via mooie praatjes en marketing een vertekend en onrealistisch beeld te scheppen over de dieren in de industrie met slechts één doel voor ogen: hun gruwelijke producten blijven verkopen aan de onwetende consument.

Op de vrachtwagens staan vaak mooie afbeeldingen met gelukkige dieren. In de stallen, de vrachtwagens en de slachthuizen zien we nooit gelukkige dieren. Deze dieren zien meestal geen daglicht tot wanneer ze op de vrachtwagen naar het slachthuis gezet worden. We zien telkens opnieuw bange, trieste dieren die alleen maar een miserabel bestaan gekend hebben in de vleesindustrie. Hun ogen zijn gevuld met ellende, op hun lichamen zien we tijdens onze slachthuisacties schrammen, blauwe plekken en onverzorgde wonden.

De veehouderij in haar facetten is een van de grootste misdaden die we ooit gezien hebben in de menselijke geschiedenis: het uitbuiten en vermoorden van miljarden dieren over de hele wereld. In een beschaafde toekomst is er geen plaats meer voor slachthuizen. En daarom moeten we massaal bezwaar indienen!