Ermelo moet het hoofd buigen en Animal Rights als belanghebbend aanmerken

Op 29 november 2022 neemt het college van Burgemeester en Wethouders van Ermelo twee besluiten waarmee een omgevingsvergunning wordt verleend aan eendenslachter Tomassen Duck-To B.V. om 5 jaar lang af te wijken van het bestemmingsplan door de percelen Fokko Kortlanglaan 112 en 122 te gebruik als ‘transport en opslag’, ten behoeve van de slachterij op nummer 116.

Lees ook: LEGALISEREN ILLEGAAL TRANSPORT EN OPSLAG EENDENSLACHTER TOMASSEN VOORLOPIG VAN TAFEL

En: EENDENSLACHTER TOMASSEN STEEDS VERDER IN HET NAUW - DEEL 2

Bezwaar en beroep
Animal Rights maakt bezwaar omdat het van mening is dat het college, door de gevraagde omgevingsvergunningen te verlenen, gehandeld heeft in strijd met de wet en de algemene beginselen van behoorlijk bestuur.

Op 15 juni 2023 besluit het college Animal Rights niet ontvankelijk te verklaren, waartegen Animal Rights op 7 augustus in beroep gaat. De zitting was op 29 februari 2024. Ermelo moet alsnog toegeven dat Animal Rights wel degelijk belanghebbend is.

Tijdlijn
Tomassen gebruikt de genoemde percelen illegaal omdat volgens het bestemmingsplan daar geen (gebruik ten behoeve van een) slachterij is toegestaan. Op 4 april 2018 heeft het college aan Tomassen een last onder dwangsom opgelegd vanwege deze overtredingen van de milieuvergunning, maar trekt deze 9 oktober 2018 weer in omdat door de aanvraag van een omgevingsvergunning door Tomassen op 30 januari 2018 sprake zou zijn van concreet zicht op legalisatie. ‘Zicht op legalisatie’ is een veel gebruikte reden om niet op te treden tegen illegale situaties. De rechtbank oordeelt echter dat er helemaal geen zicht op legalisatie is.

Op 27 november 2019 vernietigt de rechtbank Gelderland het besluit van de gemeente om niet te handhaven, omdat ten tijde van het bestreden besluit concreet zicht op legalisatie ontbrak.
Op 31 maart 2022 vernietigt de rechtbank ook een besluit van 23 december 2019 om niet te handhaven op Tomassen’s illegale activiteiten, omdat (opnieuw) concreet zicht op legalisatie ontbreekt.

Op 4 mei 2022 neemt het college – uitvoering gevend aan de rechtbankuitspraak van 31 maart 2022 – een nieuw handhavingsbesluit. Om aan de daarin opgelegde dwangsom te ontkomen dient Tomassen op 9 september 2022 aanvragen in om de percelen Fokko Kortlanglaan 112 en 122 voor een periode van vijf jaar – in strijd met het ter plaatse geldende bestemmingsplan - te mogen gebruiken. Het college stemt daarmee op 29 november 2022 in, waarna de bezwaren van Animal Rights en Stichting Doeh (omwonenden) volgen.

Mosterd na de maaltijd
Op 20 maart 2023 blijkt uit een raadsvoorstel en raadsbesluit dat het college een expert, mr. dr. Soppe, nader onderzoek wil laten doen naar de vraag of de activiteit ‘transport en opslag’ ten behoeve van een pluimveeslachterij kwalificeert als een activiteit waarmee de installatie voor het slachten van dieren wordt gewijzigd of uitgebreid.
Dat is van belang want de ‘kruimelgevallenregeling’ waaronder de omgevingsvergunningen zijn verleend, mag niet toegepast worden bij activiteiten die m.e.r. (milieueffectenrapportage)-beoordelingsplichtig zijn.

Animal Rights is van oordeel dat het college zich deze vraag niet achteraf had moeten stellen, maar voorafgaand aan de vergunningverlening. Voor Animal Rights staat vast dat het verlenen van de gevraagde (tijdelijke) vergunningen moet worden gezien als een wijziging dan wel uitbreiding van het eendenslachthuis, zodat, mede om die reden, de vergunningen geweigerd in plaats van verleend hadden moeten worden. Dat is ook het oordeel van dhr. Soppe op 29 maart 2023.

Bij de hoorzitting van de bezwaarschriftencommissie op 6 april 2023 betoogt Animal Rights dan ook dat slechts één conclusie mogelijk is, namelijk, dat haar bezwaren gegrond zijn en de verleende vergunningen moeten worden herroepen/ingetrokken.

De schizofrenie van de bezwaarschriftencommissie
Op 15 juni 2023 besluit het college, in een vlaag van verstandsverbijstering Animal Rights niet ontvankelijk te verklaren en baseert zich daarbij op het advies van de commissie.
Deze schrijft onder andere: ”De commissie is van oordeel dat de belangen van de stichting niet rechtstreeks zijn betrokken bij de bestreden besluiten, omdat de betreffende omgevingsvergunningen ten eerste uitsluitend zien op de activiteiten opslag en transport en deze activiteiten geen rechtstreekse gevolgen hebben voor de capaciteit en productie van de pluimveeslachterij.”

Op 27 juni 2023 schrijft diezelfde commissie in haar advies: ”Een essentieel onderdeel van het productieproces begint met de aanvoer van levende eenden als grondstof voor het productieproces op perceel 112. De installatie kan niet functioneren zonder de aanvoer van de eenden. Daarnaast kan dit ook niet op een andere locatie plaatsvinden. De commissie concludeert dat perceel 112 dusdanig essentieel is voor de bedrijfsvoering dat de installatie niet (legaal) had kunnen functioneren als deze vergunning niet was verleend. De activiteiten die zich op dit perceel bevinden zijn dusdanig essentieel en randvoorwaardelijk voor de installatie, dat naar het oordeel van de commissie, met inachtneming van de memo van mr. Soppe, sprake is van een uitbreiding van de installatie. Dit heeft tot gevolg dat de kruimelgevallenregeling niet toegepast mocht worden …”

Deze twee passages zijn volstrekt tegenstrijdig. Het is schizofreen! Animal Rights is volgens de commissie niet ontvankelijk omdat de activiteiten opslag en transport geen rechtstreekse gevolgen hebben voor de capaciteit en productie van de pluimveeslachterij. En vervolgens is het oordeel van diezelfde commissie dat de activiteiten die op perceel 112 plaatsvinden dusdanig essentieel en randvoorwaardelijk voor het slachthuis zijn, dat sprake is van een uitbreiding van het slachthuis.

Er is echter niets meer wat ons verbaast als het gaat om Ermelo en Tomassen. Op 7 augustus 2023 gaat Animal Rights tegen het besluit van niet-ontvankelijk verklaring in beroep.

De vergunningen worden alsnog geweigerd
Op 22 augustus 2023 besluit het college van Ermelo op basis van de adviezen ”de kruimelvergunningen van 29 november 2022 te herroepen en de gevraagde omgevingsvergunningen voor de activiteiten transport en opslag voor de percelen Fokko Kortlanglaan 112 en 122 op basis van de kruimelgevallenregeling alsnog te weigeren.”

Nadat het Animal Rights duidelijk was dat Ermelo geen andere keus had dan deze koers te volgen heeft Animal Rights op 5 september 2023 Hugo Weidema en Co. per mail verzocht om een herstelbesluit en de stichting alsnog ontvankelijk te verklaren in haar bezwaren. Op deze mail is geen reactie gekomen.

Een laatste wanhoopspoging van Ermelo
De beroepszitting werd gepland voor 29 februari 2024. Op 2 februari 2024 probeert Ermelo de rechtszaak tegen te houden door de rechtbank een brief te sturen met de strekking dat de twee tijdelijke omgevingsvergunningen van 29 november 2022, waartegen het bezwaar van Animal Rights initieel was gericht, zijn herroepen en dat daarmee Animal Rights niet langer een procesbelang zou hebben bij de aanstaande zitting.

Onzin natuurlijk, het procesbelang van Animal Rights is gelegen in haar ontvankelijkheid en proceskostenvergoeding (in zowel bezwaar als beroep).

Animal Rights is overduidelijk belanghebbend en haar bezwaar ontvankelijk
De ontvankelijkheid van Animal Rights is gekoppeld aan de vraag of de activiteiten op de locaties Fokko Kortlanglaan 112 en 122 onlosmakelijk deel uitmaken van de slachterij aan de Fokko Kortlanglaan 116. Als deze vraag bevestigend kan worden beantwoord, dient de dierenrechtenorganisatie aangemerkt te worden als belanghebbende. Zo werd ook overwogen door Ermelo in het bestreden besluit op bezwaar.

Dat er wel degelijk een onlosmakelijke samenhang bestaat tussen de activiteiten op de Fokko Kortlanglaan 112 en 122 enerzijds en die op het slachthuis op nummer 116 anderzijds is onomstotelijk bevestigd in de herstelbesluiten van 22 augustus 2023.

De kwaadaardige onwil van Ermelo
Het zijn de arrogantie van het college van Burgemeester en Wethouders van Ermelo en het gezwollen ego van portefeuillehouder Hugo Weidema, die het noodzakelijk maakten deze zaak tot voor de rechter uit te vechten. Ermelo verspilde niet alleen de kostbare tijd van de overbezette rechtbank aan deze, voor Ermelo, kansloze zaak, maar moet ook toestemmen in het betalen van de kosten die Animal Rights hiervoor heeft moeten maken. De belastingbetalers - de inwoners van Ermelo - draaien voor deze kosten en die van de eigen advocaat van het college op. Het college van Ermelo heeft zichzelf opnieuw gediskwalificeerd en moet zo snel mogelijk onder curatele worden gesteld.

In hun niet aflatende ijver om eendenslachter Tomassen te plezieren heeft het college inmiddels een intentieovereenkomst met Tomassen gesloten waarin legalisatie van het gebruik van de percelen Fokko Kortlanglaan 112 en 122 opnieuw op het programma staan. Een nieuwe ontwerp-vergunning zal vervolgens ter inzage worden gelegd waartegen zienswijzes kunnen worden ingediend, ook door Animal Rights. Tomassen moest daarvoor wel uiterlijk 1 maart 2024 een nieuwe volledige aanvraag indienen. Dat gebeurde niet, maar de gemeente Ermelo geeft Tomassen opnieuw een herkansing.

De uitkomst
Uiteindelijk werd in het proces-verbaal van de zitting zwart op wit vastgelegd dat het college van Ermelo op de zitting heeft toegezegd dat Animal Rights in die nieuwe procedure als belanghebbende zal worden aangemerkt.

Animal Rights zal zich dan ook blijven mengen in de strijd om de uitbreiding van het slachthuis en de legalisering van haar illegale activiteiten te voorkomen.