Flink misselijk van nieuwe dierproeven op 8670 muizen en 360 ratten

De dieren krijgen een staartpunt-, oor-, of kootknip voor genotypering. Er wordt tot wel tien keer bloed uit de staart gehaald. Er wordt een operatie uitgevoerd om een implantatie te plaatsen. Canules worden aangebracht in de buik of galblaas, en de dieren moeten zeven weken aan het infuus. De urine uitscheiding wordt gemeten. Maximaal vier weken lang krijgen proefdieren geneesmiddelen toegediend of gen activerende stoffen geïnjecteerd. Hier kunnen de dieren giftigheidsverschijnselen bij oplopen. De dieren worden gevoerd met speciale diëten en kunnen obesitas ontwikkelen.

Molenaar: “Er worden heel veel handelingen verricht aan de proefdieren. Niet allemaal tegelijk en aan hetzelfde dier maar een flink aantal wat zorgt voor angst, stress en pijn.”

Dat zijn kale kooien zonder bedding waaronder de ontlasting van het dier wordt opgevangen (zie foto). Volgens de dierproefnemers worden de dieren daar maximaal drie dagen in opgesloten. In die drie dagen wordt zes keer bloed verzameld uit de staart. Volgens Molenaar zijn deze kooien ongeschikt om dieren in te houden: “Het houden van dieren in een kale beperkte kooi is onacceptabel en niet van deze tijd.”

De muizen worden expres anderhalf jaar aangehouden om ze te laten verouderen. Al die tijd leven de dieren in kleine plastic bakken met amper afleiding. Zwangere dieren ontkomen ook niet aan het leed. Er wordt een geneesmiddel ingespoten in het zwangere dier, gevolgd door het doden van het moederdier en de foetussen.

De dierproefnemers maken gebruik van genetisch gemodificeerde muizen. “Alleen het fokken van deze dieren zorgt al voor heel veel extra dierenleed,” aldus Molenaar. “Wat in de aanvraag niet staat vermeld is dat er meer dan 20.000 muizen voor nodig zijn om 8670 identieke muizen te generen. Al die extra dieren zullen gedood worden.”

“Uit de documentatie blijkt dat deze nieuwe dierproef een herhalingsoefening is,” aldus Molenaar. “De dierexperimenten zijn al een keer uitgevoerd en het heeft er alle schijn van dat er nog veel meer testen gaan volgen.” De dierproefnemers geven aan dat ze graag muizen gebruiken omdat er ‘al heel veel ervaring en literatuur beschikbaar is voor dit type onderzoek in muizen.’

Er worden ook ratten ingezet omdat ‘deze voor een bepaalde vraagstelling een beter model vormt dan de muis. Voor sommige geneesmiddelen en remmers blijkt de rat zich namelijk veel meer te gedragen zoals mensen.’

Volgens Molenaar is naast het enorme dierenleed de extrapolatie van de diergegevens naar de mens toe een groot probleem. “De resultaten geven eigenlijk alleen inzicht over een geprepareerd dier in een kunstmatige omgeving en niets over mensen zelf. We moeten echt weg uit deze verouderde en barbaarse methodiek. Dierproefvrij onderzoek is de weg vooruit.”