Wel of geen kogel voor de konijnen in vakantiepark Landal Sluftervallei?

Op 5 april 2023 verleende de Omgevingsdienst Noord-Holland Noord een Wet natuurbescherming ontheffing voor het vangen en doden van konijnen. De ontheffing werd verleend aan vakantiepark Landal Sluftervallei ter voorkoming van schade of overlast door konijnen.

Samen met Stichting Fauna4Life diende Animal Rights op 16 mei 2023 bezwaar in tegen de ontheffing, maar dit bezwaar werd afgewezen. Op 7 december gingen de stichtingen in beroep tegen dit besluit en vroegen een voorlopige voorziening aan. Ook deze werd afgewezen. De stichtingen gingen in januari 2024 in hoger beroep tegen het besluit.

Een van de beroepsgronden van de stichtingen is dat de staat van instandhouding van het konijn ongunstig is. De diersoort staat in Nederland al sinds 2020 op de rode lijst van bedreigde zoogdieren en is bovendien een beschermde soort. Als provincies dan toch ontheffingen voor afschot en verstoring blijven geven, wat zijn woorden als ‘bedreigd’ en ‘beschermd’ dan nog waard?

Verder is de noodzaak van de ontheffing niet aangetoond en is de ontheffing enkel verleend op basis van waarnemingen van het park. Een gedegen onderzoek door een onafhankelijke ecoloog bleef uit.

Een ontheffing of vrijstelling mag uitsluitend worden verleend wanneer aan een aantal voorwaarden wordt voldaan. Zo moet er gekeken worden naar andere bevredigende oplossingen, de noodzaak van de ontheffing en moet er zekerheid zijn dat er geen afbreuk wordt gedaan aan de gunstige staat van instandhouding van de diersoort in het natuurlijk verspreidingsgebied.

Met het verlenen van de ontheffing is er bovendien géén rekening gehouden met het feit dat het vakantiepark grenst aan het Natura-2000 gebied “Duinen en de Lage Land Texel”. Dit is het leefgebied en tevens het natuurlijke verspreidingsgebied van het konijn.

Een opmerkelijk feit is dat Landal Greenparks, de overkoepelende organisatie achter Landal Sluftervallei, schijnbaar niet altijd ‘last’ heeft van konijnen. Bij Landal Rabbit Hill, één van hun andere locaties, die zich midden op de Veluwe bevindt, kan je namelijk de "huppelende konijntjes" zien wanneer je "de deuren van je bungalow opent," volgens de beschrijving op hun website.

Op 29 juli 2024 besluit het college om de onderhavige ontheffing aan te vullen en te wijzigen. Kort gezegd houdt de aanvulling en wijziging in dat naast het vangen en doden van konijnen (tot een doelstand van 45) nu ook een deel van de gevangen konijnen uitgezet mag worden.

Op 6 augustus 2024 vraagt de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State of de stichtingen zich kunnen vinden in dit besluit. Op 20 augustus laten we weten dat dit niet het geval is.

De gronden die de stichtingen heeft aangevoerd blijven na de aanvulling en wijziging van het besluit relevant, kortom:
Nog steeds blijkt niet dat er sprake is van belangrijke schade of een concrete dreiging daarvan.
Er zijn andere bevredigende oplossingen.
Het gaat zeer slecht met het konijn in Nederland.

Uit het besluit blijkt dat er sprake is van drie uitzetlocaties waar elk jaar per locatie maximaal dertig konijnen kunnen worden uitgezet. Dit is net voldoende om te kunnen spreken van een levensvatbare populatie. Toch staat het college het toe dat er per locatie tien tot dertig konijnen worden uitgezet. De stichtingen begrijpen niet waarom het college het aantal uit te zetten konijnen beperkt ten opzichte van wat mogelijk (volgens Staatsbosbeheer) en nodig (volgens EcoTex) is en vraagt het college om dit alsnog te motiveren.

De stichtingen trekken het hoger beroep naar aanleiding van het aanvullende besluit dus niet in!