Het roodkapjesyndroom vertoont regelmatig de symptomen van hondsdolheid

Het is een volstrekt kansloze zaak - een schapenboer die bij de rechter bedelt om een wapenverlof om wolven te kunnen afschieten - maar het geeft wel de kwaadaardigheid weer van het volk dat weigert hun buiten gehouden dieren te beschermen tegen roofdieren.

Kees Terpstra uit het Friese Jonkerslân is zo’n boer die schapen houdt achter een of twee draadjes en vervolgens de kadavers langs de weg legt met een bord “Hoera, de wolf is terug” erbij, als een wolf de weerloze dieren te grazen neemt.

In plaats van zijn dieren te beschermen, vroeg Terpstra in juni 2022 een wapenverlof aan. ¹ Hij wil een jager kunnen inschakelen om de volgende wolf die zijn onbeschermde schapen aanvalt af te kunnen schieten. Dat zou dan onder de noemer ‘noodweer’ moeten vallen.

De vergunning werd, vanzelfsprekend, tot tweemaal toe geweigerd. De politie oordeelt terecht dat de aanvraag niet moet worden beoordeeld op basis van de Wet wapens en munitie, maar op grond van de Wet natuurbescherming. ²

Gesteund door de Stichting Wolvenhek Fryslân en bijgestaan door advocaat Piet Stehouwer besluit Terpstra in juni 2023 om dan maar een proefproces te starten, de rechters in Groningen hebben immers toch niets beters te doen.

Stehouwer zei destijds tegen het Dagblad van het Noorden: “Ik was er als advocaat niet aan begonnen als dit een kansloze missie was. We hebben goede argumenten waarmee we met goed fatsoen bij de rechter aan kunnen komen.”

Animal Rights weet wel beter. De zitting is donderdag 15 augustus bij de bestuursrechter in Groningen, ³ maar de dierenrechtenorganisatie zal niet de moeite nemen om aanwezig te zijn. De zaak is volstrekt kansloos, maar de wanhopige pogingen van deze individuen en de clubjes waarbij ze zich aansluiten om een manier te vinden om wolven te kunnen vermoorden, noden wel tot waakzaamheid. Het roodkapjesyndroom van de wolfhaters vertoont immers regelmatig de symptomen van hondsdolheid.