Inhoud
Jagers mishandelen eend meer dan 2 minuten bij Ransdorp
Animal Rights maakt regelmatig beelden van jagers die geschoten dieren minutenlang laten lijden in hun doodsstrijd, of krijgt deze toegestuurd. "Dit psychopathische gedrag van jagers moet bestaan uit een combinatie van complete desinteresse in het lijden van de dieren en volstrekte incompetentie in de uitoefening van hun bloeddorstige hobby," zegt Animal Rights adviseur Erwin Vermeulen.
Zo was daar de gans in Reeuwijk, die na aangeschoten te zijn hulpeloos lag te spartelen op de grond, terwijl de jager in kwestie niets deed om het dier uit zijn of haar lijden te verlossen.
Of de beelden uit Overijssel van een jager die negen stokslagen nodig heeft om een aangeschoten haas genadeloos om het leven brengen.
Over het algemeen weigeren de verantwoordelijke provincies op te treden tegen deze vorm van dierenmishandeling; zij zijn tenslotte degenen die de brute jacht faciliteren.
Ransdorp
Deze nieuwe beelden zijn in oktober 2024 gemaakt net buiten Ransdorp, ten noordoosten van Amsterdam. We zien het moment van het schot niet en weten daarom niet hoelang de lijdensweg van de aangeschoten eend al duurde. Voordat de getuige begon met filmen, schoot de jager vanaf de rand van het weiland, waarna hij rustig naar het creperende dier sjokte; de lijdensweg van de eend duurde dus sowieso nog langer dan in de video is vastgelegd. We zien in de beelden een jager door een weiland lopen met de eend aan de poten in zijn hand. In de vee-industrie is het verboden om levende eenden aan de poten op te tillen! De eend flappert met zijn vleugels en beweegt zijn kop heen en weer. De jager ziet dat hij gefilmd wordt en reageert betrapt. Aangekomen bij een hek, waar een collega plezier-moordenaar op hem wacht, lijkt het erop dat de jager probeert de eend dood te drukken met zijn laars. De eend slaat nog altijd wild met zijn vleugels. Daarna probeert de jager halfslachtig de nek van het dier te breken. Maar de woerd beweegt nog steeds zijn vleugels. De jager tracht de eend aan zijn collega te geven aan de andere kant van het hek, maar die trekt zijn hand terug (omdat het dier nog leeft?). De eend valt op de grond. Het lijkt er verdacht veel op dat deze jager vervolgens op de eend trapt totdat deze stopt met bewegen.
Animal Rights
Animal Rights heeft de faunabeheereenheid Noord-Holland, de Jagersvereniging en de omgevingsdienst Noord-Holland Noord per e-mail om een reactie gevraagd.
Die eerste antwoordde: "Als FBE Noord-Holland vinden wij dat dierenleed altijd zoveel mogelijk moet worden voorkomen. Wij hebben echter geen rol in de uitvoering van jachtactiviteiten, en hebben daar dus ook geen invloed op."
Een toezichthouder en buitengewoon opsporings ambtenaar van de omgevingsdienst Noord-Holland Noord (OD NHN) reageert: "We kunnen op basis van deze beelden [...] niet beoordelen of hier mogelijk sprake zou kunnen zijn van een strafbaar feit vanwege onnodig lijden of een natuurlijke reactie op de dood in de vorm van stuiptrekkingen."
Update
Het blijft voor een dierenrechtenorganisatie moeilijk om dit soort zaken juridisch aan te pakken. Er blijft altijd discussie over wat nu lijden is en wat van de zichtbare bewegingen uit stuiptrekkingen bestaat. Als een dier niet meteen sterft door het schot, is er mogelijk sprake van lijden, als het dier niet bewusteloos is.
Bewusteloosheid bestaat uit gevoelloosheid en bewegingloosheid. Bij een bepaalde mate van bewustzijn, kan het dier lijden ervaren. Bewustzijn is vast te stellen door oogreflexen op te wekken of oogknipperen te zien. Ademhaling is ook een sterke aanwijzing. Beiden zijn in het filmpje niet te zien. Het zien van bewegingen, zoals vleugefladderen alléén, hoeft niet te betekenen dat het dier pijn kan ervaren. Echter als er actieve bewegingen zijn, zoals het actief buigen van de hals, of een poging tot zich oprichten, is dat wel een teken van bewustzijn.
De toezichthouder van de omgevingsdienst heeft de zaak in ieder geval onderzocht. Na het ontvangen van onze melding hebben zij deze intern en extern laten beoordelen. Extern is deze ter beoordeling voorgelegd aan de Nederlandse Voedsel en Waren Autoriteit (NVWA). Van hen is een veterinaire verklaring ontvangen opgemaakt door een toezichthoudend dierenarts. Deze toezichthoudend dierenarts concludeert het volgende:
“Ik zie dat de eend onwillekeurig ritmisch met de vleugels slaat en daarbij niet een vlucht probeert te nemen. Ik zie hierbij dat de kop naar beneden hangt en de kop enkel beweegt als er ook bewegingen van de vleugels zijn. Nadat een dier goed wordt bedwelmd kunnen desondanks stuiptrekkingen te zien zijn. Er worden vanuit het ruggenmerg dan nog signalen uitgestuurd die de spieren onwillekeurig en ritmisch laat samentrekken. Deze stuiptrekkingen zijn geen teken van bewustzijn. Volgens mij zijn de bewegingen die de eend maakt waarschijnlijk stuiptrekkingen en zijn dit geen tekenen van bewustzijn. Verder in het filmpje zie ik dat de jager de eend bij de nek vast houdt. Ik zie hierbij dat de bek van de eend open staat. Ik herken hierbij geen teken van ademhaling of vocalisering omdat ik geen beweging in de eend zie. De beelden hebben een slechte resolutie waardoor dit echter moeilijk te beoordelen valt. Ik herken hierbij geen tekenen van bewustzijn. Ik concludeer dus dat ik in het gehele filmmateriaal geen tekenen van bewustzijn kan zien bij de eend. Ik kan in dit filmmateriaal dus geen vermijdbaar lijden zien dat te verwijten valt aan de jager. Om een goede beoordeling te kunnen maken ontbreekt te veel context.”
Animal Rights is het daar niet volledig mee eens. In het eerste deel van de clip waarin de jager naar het hek loopt zie je naast vleugelfladderen dat de nek van de eend niet slap hangt. Je ziet een poging de nek actief te buigen en dat is een teken van bewustzijn.
In het laatste deel van de clip tracht de jager cervicale dislocatie toe te passen (het breken van nek door een snelle draaibeweging). De eend opent de bek een paar keer en maakt kleine vleugelbewegingen. De uitvoering van de nekdislocatie is zeer onbekwaam, want gebeurt veel te langzaam en op een onjuiste positie. Zijn handeling lijkt op uitwringen in plaats van humaan doden.
Hoe dan ook, het is duidelijk dat het dier niet dood was en ter plekke gedood had moeten worden in plaats van het dier eerst mee te nemen naar het hek, waardoor het dier mogelijk lijden niet is bespaard. De wijze waarop de dodingsmethode is uitgevoerd, is dierenmishandeling. De mate en ernst van het lijden daardoor is niet goed vast te stellen op deze video, maar ook als er slechts het risico bestaat dat er pijn en lijden kan worden ervaren, is het de plicht van deze jager om het dier dat lijden te besparen en dat is niet gebeurd.
De enige manier om het lijden te stoppen, is door de jacht te stoppen.
