Inhoud
Kwispelend door het leven
Dit is een waar gebeurd verhaal met een 'happy ending.' Op dit moment gaan acht niets vermoedende labradors kwispelend door het leven. Achter een balletje aan, zwemmen, stoeien en knuffelen. Zoals het hoort. Het had zo anders kunnen aflopen...
Het begon allemaal met een informatieverzoek bij de Universiteit Maastricht waarbij ik hen verzocht mij alle informatie over dierproeven op honden te bezorgen. De universiteit valt onder de Wet Openbaarheid Bestuur en is wettelijk verplicht om deze stukken op te sturen. Uit de opgevraagde stukken bleek dat er plannen waren om dierproeven uit te voeren op 39 labradors! Dierproeven die zo zwaar waren dat vele labradors al zullen sterven tijdens de experimenten zelf.
Dit kon ik natuurlijk niet accepteren. Ik bedacht een campagne-strategie om de maatschappelijke druk op te voeren. Deze bestond uit:
- Een grootschalige media campagne
- Een online petitie als katalysator
- Een follow-up was noodzakelijk om de aandacht vast te houden
- Demonstraties als persmoment
- De petitie aanbieden en in gesprek komen met de universiteit
Ik had al verschillende goede media contacten opgedaan dankzij de bevrijdingsactie van zes beagles uit een proefdierfokkerij in 2013. De keuze viel op een journalist van de Spits/Metro die regelmatig schrijft over dierenonderwerpen. Vrijdagochtend 22 augustus 2014 werd het stuk geplaatst op de website en op voorpagina van de Spits…
'De aard en omvang van het protest brachten het College van Bestuur ertoe om het onderzoek op te schorten en de aanwezige labradors uit te plaatsen.'
Online petitie explodeert
Binnen no-time explodeerde de online petitie. Vele duizenden mensen tekenden tegelijkertijd. Mensen deelden massaal het bericht op Facebook wat ervoor zorgde dat we een bereik hadden van meer dan 1 miljoen mensen op onze Facebookpagina. Andere media(ook in België!) pikten het nieuws van de labradors op. De maatschappelijke druk op de universiteit was enorm.
Maandag hadden we al resultaat geboekt. De universiteit kondigde aan de dierproeven op labradors op te schorten. De op dat moment acht opgesloten labradors werden per direct geplaatst bij een gespecialiseerde stichting! De pijnlijke en dodelijke dierproeven op de acht labradors stonden gepland op dinsdag 26 augustus 2014. We waren net op tijd!
De andere 31 labradors waren gelukkig nog niet besteld bij de proefdierfokker. We werden overspoeld met telefoontjes van mensen die een labrador wilden hebben. Alle acht labradors hebben een goede tehuis gevonden.
Alleen wat betekent opschorten? Is uitstel daadwerkelijk afstel? Of pakt de universiteit de draad weer op wanneer het rustig is? Ik was er niet gerust op en het was tijd voor een volgende stap.
Hartstichting betaalt
Dierproeven worden vaak gefinancierd met geld van goede doelen. Uit de opgevraagde stukken bleek dat de Britse Hartstichting de experimenten op 39 labradors gedeeltelijk financierden! Onze Britse collega's kregen de primeur. 'The Express' plaatste een groot artikel met de kop 'EXCLUSIVE: Labradors subjected to cruel tests paid for by British Heart Foundation.'
En hoe zit het met de Nederlandse Hartstichting? Ook zij besteden goed bedoelde donaties aan dierproeven. Beagles, grey hounds, Duitse herders en golden retrievers waren in het verleden de dupe aan de Universiteit Maastricht. Vaak met geld van de Hartstichting. Onze onthulling werd breed uitgemeten in de diverse kranten.
De universiteit kreeg klap op klap. En dat was precies de bedoeling. Voor mij was afstel de enige optie. Op 1 september 2014 vond er een demonstratie plaats voor de ingang van het proefdiercentrum. Ruim 150 mensen protesteerden en riepen om de vrijheid van de proefdieren. Opnieuw was er veel aandacht voor het onderwerp. Deze is noodzakelijk wanneer we verandering willen.
In gesprek
Al jarenlang probeer ik een gesprek aan te knopen met de universiteit. Drie maal werd een gesprek afgewezen. Nu zou het dan toch gebeuren. Het was woensdag 24 september en ik overhandigde meer dan 130.000 handtekeningen. De pers was weer massaal uitgerukt. Een onderzoeker had tegen de pers verkondigd dat de 'experimenten gewoon door zullen gaan.' De onderzoeker bleek voor zijn beurt te spreken. Er was nog geen goedkeuring. Ik was er echter niet gerust op.
Nu was het tijd voor de grote mars tegen dierproeven. Op dierendag, 4 oktober, kwamen maar liefst 1.000 mensen bij een op het Vrijthof in Maastricht. Niet alleen Nederlanders maar ook Belgen en Duitsers waren massaal afgekomen op deze belangrijke dag. De weergoden waren ons gunstig gezind met een lekker zonnetje. 39 baasjes liepen voorop met hun labradors als statement tegen dierproeven.
De universiteit zat ook niet stil. Zij gingen een commissie samenstellen die het geplande onderzoek onder de loep zou nemen. Een commissie die volstrekt geheim was en waar geen dierenbeschermers in zaten. Een onheilspellende gedachte. Mij werd verzekerd dat er geen beslissing zou komen voor december 2014…
Animal Rights
Begin 2015 veranderden we de naam van de stichting ADC in die van Stichting Animal Rights. Een verandering die voor zowel negatieve als positieve reacties zorgde. Niet langer lag de focus enkel op dierproeven maar ook op andere thema's.
Ik ging ondertussen door met waar ik gebleven was: zorgen dat uitstel afstel werd. Ik vroeg opnieuw stukken op bij de Universiteit Maastricht om op de hoogte te blijven van de ontwikkelingen. Zo kwam ik te weten dat er een nieuw onderzoeksvoorstel was ingediend en goedgekeurd door de Dierenexperimentencommissie. Er zouden geen labradors gebruikt gaan worden maar andere honden. De experimenten moesten nu nog goedgekeurd worden door het College van Bestuur. Opnieuw trok ik aan de bel. De media nam het bericht over en er de universiteit stond weer volop in de schijnwerpers.
Er werd zelfs gesproken over een toekomst waarbij helemaal geen proefdieren meer nodig waren aan de universiteit. Sinds die dag zijn wij gesprekspartner van de universiteit.
Uitstel wordt afstel
Het werd tijd voor een update vanuit de universiteit Maastricht. Ik vroeg een gesprek aan. Samen met onze woordvoerster Nadine Lucas zou ik 2 juli 2015 voor de tweede keer een gesprek voeren met de universiteit. Onderweg bereikte mij het fantastische nieuws dat het College van Bestuur had besloten om volledig te stoppen met hondenexperimenten!
De commissie had echter, zoals ik verwacht had, positief advies gegeven voor hondenexperimenten. Niet verwonderlijk gezien enkel de collega's van de commissie gevraagd was om advies te geven. Het College van Bestuur besloot gelukkig voor een beleidsverandering: de hondenexperimenten waren voorgoed van de baan.
Nadine en ik keerden rechtsom huiswaarts om de pers te woord te staan. Het gesprek met de universiteit zou op een andere datum moeten plaats vinden.
Iets meer dan een jaar nadat ik de campagne had opgestart, op 17 september 2015, reisden we met een goed gevoel af richting Maastricht. Geen pers, geen spanning. Een goed gesprek met de universiteit over het dierproevenbeleid. Wat bleek? De maatschappelijke onrust over dierproeven had de universiteit een duwtje in de juiste richting gegeven. Er werd zelfs gesproken over een toekomst waarbij helemaal geen proefdieren meer nodig waren aan de universiteit. Sinds die dag zijn wij gesprekspartner van de universiteit. Ons doel is om de universiteit te stimuleren om dierproeven te vervangen door dierproefvrije technieken.
En de acht labradors? Die hebben nooit geweten wat hun boven het hoofd hing. Gelukkig maar.
Robert Molenaar
Oprichter Animal Rights
