Inhoud
Laat Demir de patrijs uitsterven?
Mieke Schauvliege (Groen) diende eind februari een wetsvoorstel in om de patrijs van de lijst van jachtwild te halen.1 Daarmee zou de bejaging van deze kwetsbare vogelsoort voorgoed verleden tijd zijn. Ze kan daarbij echter op weinig steun rekenen bij de bevoegde minister van Zuhal Demir.
Rowena Vanroy, Animal Rights: “De tijd dringt voor de patrijzen. Er moet meteen actie worden ondernomen, zodat het jachtseizoen in september niet wordt geopend.”
Teken ook onze petitie: stop de heksenjacht op de vos.
Geen betrouwbare gegevens
Minister Demir verbaast zich erover dat de laatste cijfers van de Vlaamse broedvogelatlas (2000-2002) schatten dat er nog 3.500 – 10.000 broedparen patrijzen over zijn, terwijl er volgens de laatste schatting van de voorjaarsstand door de WBE’s (2016) vijf keer zoveel patrijzen zouden zijn. Ze besluit dat het niet duidelijk is waaraan deze discrepantie te wijten is.1
Het is echter zonneklaar waarom WBE’s meer patrijzen zouden tellen dan er effectief zijn. Er is een beperking van de jacht op patrijs ingevoerd waardoor enkel op patrijzen mag worden gejaagd indien de voorjaarsstand minimaal drie broedparen per 100 HA open ruimte bedraagt.2
Zal de minister de kant van de dieren kiezen of die van de jagers?
Zelfcontrole door jagers
Jagers voeren zelf de voorjaarstellingen uit, op basis daarvan bepalen ze het afschot, ze realiseren het afschot en vervolgens rapporteren ze ook zelf dat afschot. Het hele systeem berust dus op zelfcontrole van de jagers. Zowel in 2010, 2011 als 2012 meldt het INBO in een aantal WBE's een opvallende stijging van het aantal patrijzen in vergelijking met het voorgaande jaar.1 2 3 Sindsdien heeft het INBO geen adviezen meer uitgebracht. Wel is er een toenemend aantal WBE’s waar de patrijs wordt bejaagd.
Populatie neemt af
Demir vindt dat er nog meer onderzoek nodig is naar de impact van de jacht op de populatietoestand. Een gemakkelijke poging om beslissingen uit te stellen. Patrijzen gaan achteruit. Niet alleen in België, maar ook in de ons omringende landen.1 Bejaging is waarschijnlijk niet de voornaamste oorzaak van deze achteruitgang, maar daarom is het nog niet ethisch of ecologisch verantwoord om de jacht toe te laten. De 15.000 patrijzen die jaarlijks op het bord van de jagers belanden zijn geen verwaarloosbare cijfers in de marge.2 Jagers zetten een al kwetsbare soort verder onder druk.
Rowena Vanroy: “Er moet ook rekening gehouden worden met de rechten van de dieren in deze discussie. Geen enkele patrijs zou moeten sterven enkel om jagerstradities in stand te houden.”
Stop de jacht
Zuhal Demir schuift in eerste instantie halve maatregelen naar voren, zoals inzetten op biotoopverbetering en gegevensverzameling om de jachtintensiteit en overbejaging in beeld te brengen.
Het is onethisch mee te gaan in de argumenten van de jachtsector dat zonder hun inzet voor het behoud van de patrijs, de soort nog verder zou achteruitgaan. Echt levensreddend beleid voor de patrijs zou niet alleen de jacht stopzetten, maar er ook voor zorgen dat maatregelen voor biotoopverbetering voor de patrijs onafhankelijk van de jagers worden uitgevoerd. Zal de minister de kant van de dieren kiezen of die van de jagers?
