Levend gevild en meer ernstige misstanden in slachthuis Mulder

Animal Rights doet al langer onderzoek naar Mulder. In 2021 brachten we undercoverbeelden uit het slachthuis naar buiten. De beelden toonden hoe angstige dieren ontsnapten aan de slachters, werden getrapt en opnieuw moesten worden gevangen. Ook zagen we hoe onwillige dieren aan de staart werden voortgedreven. Dat is zeer pijnlijk en niet toegestaan.

Naar aanleiding van deze illegale praktijken diende Animal Rights een handhavingsverzoek bij de Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) in. In eerste instantie kreeg het bedrijf slechts een waarschuwing van de NVWA. Animal Rights maakte bezwaar en werd uiteindelijk in het gelijk gesteld. Slachthuis Mulder kreeg een boete van 5.000 euro opgelegd.

Vervolgens besloot Animal Rights een Wob-verzoek in te dienen om inzicht te krijgen in inspectierapporten van de NVWA. De undercoverbeelden en de rapporten schetsen samen een duidelijk beeld van een lakse uitbater die bij herhaling de - toch al minimale - regels voor dierenwelzijn met voeten treedt.

In april 2021 stelt een NVWA-toezichthouder een rapport van bevindingen op nadat hij heeft gezien dat een geit gevild wordt terwijl hij nog in leven is.

“Ik zag dat de medewerker belast met de eerste slachthandeling geen controle op tekenen van bewustzijn en/of leven heeft uitgevoerd. Ik zag dat tijdens het snijden van de staart de geit met zijn vrije achterpoot begon te bewegen. Ik zag dat de medewerker die deze eerste slachthandeling uitvoerde stopte met zijn handelingen en met zijn collega praatte. Ik zag dat, na een pauze van een paar seconden, deze medewerker de borsthuid van de geit openmaakt. Ik zag dat de medewerker wederom geen controle uitvoerde op tekenen van leven. Ik zag dat tijdens deze handeling de geit weer zijn vrije achterpoot bewoog. Ik zag dat de medewerker geen actie ondernam.”

De uitbater van slachthuis Mulder wenst geen verklaring te geven aan de betreffende toezichthouder. De NVWA legt een boete op van 2.500 euro.

Campagnecoördinator Anna Krijger: “Voor zover we weten heeft een geit evenveel gevoel als een hond of kat. Bij ieder normaal mens lopen de rillingen over de rug bij de gedachte dat een hond of kat levend de staart wordt afgesneden. Dit overkomt dieren in de vee-industrie daadwerkelijk.”

Dieren die kreupel bij het slachthuis aankomen, en eigenlijk al niet vervoerd hadden mogen worden, worden niet apart gehuisvest. De NVWA-toezichthouder ziet dat er dieren zijn die pijn lijden, maar geen extra zorg krijgen.

Een citaat uit het rapport: “De koppel bestond uit een groot aantal geiten, welke zich in een zodanig te klein hok bevonden, dat liggen zonder vertrapt te worden onmogelijk was. De aangetroffen situatie leverde voor deze 2 geiten extra spanning op en ook extra lijden door hun handicap (niet bruikbare en pijnlijke benen).”

De toezichthouder vraagt de uitbater om een reactie: “De heer verklaarde dat hij geen ruimte heeft om de zieke en niet transportwaardige dieren apart te huisvesten. Bovendien verklaarde hij dat hem de tijd ontbrak.” Er wordt een boete opgelegd van 7.500 euro.

Krijger: “Als de uitbater geen ruimte en tijd heeft om zich aan de wet te houden, dan moet hij geen slachthuis runnen. Zo simpel is het.”

Twee keer, in 2018 en 2019, rapporteert een NVWA-toezichthouder over het gebrek aan drinkwater voor de dieren die staan te wachten voor ze het slachthuis ingaan.

Een citaat uit een rapport van bevindingen: “In de andere afdeling stonden weliswaar wel drinkwaterbankjes, maar ik zag dat al deze bakjes donker gekleurd met mest verontreinigd water bevatten. Doordat dieren geen met mest vervuild water drinken, beschikten de geiten niet over drinkwater.”

De NVWA legt vervolgens een boete op van 7.500 euro voor het niet verstrekken van drinkwater.

Verder krijgt het slachthuis een boete van 2.500 euro voor het onverdoofd slachten van een ram zonder dat daar toezicht voor was aangevraagd.

Uit het rapport: “Tijdens het snijden verzette het schaap zich door te bewegen met zijn kop. Enkele seconden na het snijden werd de ram bedwelmd door middel van elektriciteit.”

Niet alleen op het gebied van dierenwelzijn gaat slachthuis Mulder keer op keer de fout in. Ook de hygiëne is vaak niet in orde. Mulder krijgt in 2018 twee schriftelijke waarschuwingen voor ‘karkassen met fecale bezoedeling’, in 2019 maar liefst vijf en in 2020 weer twee: negen in totaal. Het gaat hier dus steeds om dode dieren, in het proces naar consumptievlees, waar poep op zit. Ook is er een rapport opgemaakt over gebrekkige documentatie en controle daarop van het slachthuis.

Krijger: “Dat het ministerie van LNV niet bijzonder betrokken is bij dierenwelzijn is bekend, maar de onhygiënische toestanden bij Mulder zouden de minister toch moeten motiveren om maatregelen te treffen. Het zal de dieren een hoop leed besparen en ook de volksgezondheid ten goede komen.”

Animal Rights heeft het vermoeden dat dit onderzoek naar slachthuis Mulder het topje van de ijsberg is. Krijger: “Deze rapportages van de NVWA tonen aan dat het slachthuis keer op keer de regels overtreedt, met ernstig dierenleed als gevolg. We kunnen alleen maar raden naar wat er allemaal gebeurt als er niet toevallig een toezichthouder bij staat te kijken.”

Dit geldt overigens ook voor de undercoverbeelden van Animal Rights. “Er was slechts enkele uren, verdeeld over twee dagen in de winter van 2019/2020, in het slachthuis gefilmd. In zo’n korte tijd stuitte onze medewerker al op tal van misstanden. Dan kun je met zekerheid stellen dat er veel meer aan de hand moet zijn,” aldus Krijger.

Concluderend stelt Animal Rigts dat slachthuis Mulder in Twello niet leert van gepubliceerde beelden, schriftelijke waarschuwingen en opgelegde boetes. Sluiting is dus gepast.