Minister, stop de jacht en bescherm wilde dieren

Geachte Minister voor Natuur en Stikstof,

Vanwege het grote algemeen belang dat de natuur vertegenwoordigt, de kwetsbaarheid van natuur en de voortdurende achteruitgang van natuurwaarden, heeft de overheid zich de zorg voor de bescherming van de natuur aangetrokken, zo valt te lezen in de memorie van toelichting op de Wet natuurbescherming. Het voortbestaan van veel wilde dieren in Nederland, waaronder de vijf wildsoorten, staat onder druk. De natuur is kwetsbaar en heeft, naast het bieden van plezier en welvaart aan mensen, een eigen en wettelijk erkende intrinsieke waarde en moet daar waar nodig beschermd worden.

Uit het onderzoek van WEnR en Sovon blijkt dat alle vijf de soorten van de wildlijst landelijk gezien niet in een gunstige staat van instandhouding verkeren. Wij zijn dan ook blij dat u voornemens bent de jacht op het konijn landelijk te sluiten, maar teleurgesteld dat dit alleen het komende jachtseizoen (2022/2023) geldt. Ook volgens de internationale criteria van de IUCN, die werkt met 10-jaarstrends, krijgt het konijn immers een Rode Lijst status. Daar wordt het konijn zelfs in een zwaardere categorie ingedeeld dan in Nederland. Onze Rode Lijst heeft de meeste overeenkomsten met die van Vlaanderen, dat veel lijkt op Nederland. Nederland en Vlaanderen behoren tot het deel van Europa waar zoogdieren het sterkst achteruitgaan. Enkele Nederlandse soorten zijn ook op Europese schaal kwetsbaar. Dat geeft Nederland een hogere verantwoordelijkheid voor het behoud van deze soorten, zoals het konijn én de haas. Wij zijn dan ook van mening dat niet alleen de jacht op het konijn, maar ook de jacht op de haas landelijk gesloten dient te worden.

Ook fazanten, houtduiven en wilde eenden lopen in aantallen terug. Zo werd 2020 nog door Sovon Vogelonderzoek en Vogelbescherming Nederland uitgeroepen tot het Jaar van de Wilde eend, wegens teruglopende aantallen. De jacht op deze soorten zou eveneens gesloten moeten worden. Het ligt niet voor de hand om wilde dieren die in aantallen teruglopen, en/of op de Rode Lijst zijn geplaatst, neer te schieten. Vanuit het voorzorgsprincipe alleen al zou er gestopt moeten worden met alles wat kwetsbare populaties in gevaar brengt, zoals het doden van duizenden of tienduizenden van deze dieren. En hoewel jachtdruk niet wordt aangewezen als een van de oorzaken van teruglopende aantallen, zal het ook niet helpen. Elk jaar worden in het jachtseizoen in een periode van vijf, drie of twee maanden, afhankelijk van de diersoort, rond de 300.000 dieren gedood. Ruim 99% van het gerapporteerde afschot van de wilde eend, fazant en haas vindt enkel en alleen plaats in het kader van de jacht.

Dieren staan op de wildlijst om te worden benut als voedsel of om met bejaging een bijdrage te leveren aan het tegengaan van mogelijke schade. Het benutten van wilde dieren is voor de voedselvoorziening van de Nederlandse burger gelukkig niet meer noodzakelijk. Voor het beperken van eventuele schade kent de Wet natuurbescherming een ontheffingssysteem, waarbij gedeputeerde staten ontheffingen kunnen verlenen voor in de wet genoemde belangen. Het ligt niet voor de hand om wilde dieren die in aantallen teruglopen neer te schieten, omdat de jager behoefte heeft aan actieve recreatie of een aantrekkelijke buit wenst te bemachtigen.

Het bejagen van dieren, om ze te benutten, past niet in een moderne samenleving die steeds meer gebukt gaat onder de gevolgen van klimaatverandering, stikstofproblematiek, achteruitgaande natuurwaarden en steeds meer aandacht heeft voor het welzijn en de rechten van dieren. Wij vragen u dan ook om alles in het werk te stellen om de jacht te sluiten, de wildlijst af te schaffen en de genoemde soorten actief te beschermen in plaats van hen te laten benutten onder het motto: voorkomen is beter dan genezen.

Hoogachtend,

Susan Hartland, manager Stichting Animal Rights
Jessica Smit, campagneleider Stichting Animal Rights