Inhoud
Nachtelijke klopjachten van de baan
Jagers in Groningen mogen niet langer ’s nachts op vossen schieten. De provincie heeft haar besluit dat tot 2024 gold, ingetrokken na de bezwaren van stichtingen Fauna4Life en Animal Rights. Vossen mochten ’s nachts midden in de paar-, kraam- en zoogperiode rondom weidevogelgebieden worden gedood. De organisaties: “Op geen enkele manier is aannemelijk gemaakt dat het doden van vossen in het holst van de nacht zal leiden tot een verbetering van het broedsucces van de weidevogels. Vossen verdienen rust en ruimte in plaats van nachtelijke klopjachten. Wij zijn blij met deze overwinning.”
Teken de petitie: stop de heksenjacht op de vos
Vossen verdienen rust en ruimte in plaats van nachtelijke klopjachten. Wij zijn blij met deze overwinning.
VOS ALS BOOSDOENER
In Nederland zijn vossen nergens hun leven zeker. Ze mogen het hele jaar door overdag met het geweer worden doodgeschoten. Er mogen akelige kastvallen en vangkooien worden gebruikt. Ook is de drijfjacht toegestaan. Vanaf september tot maart vindt de bouwjacht plaats. Honden worden losgelaten in vossenburchten en de dieren worden bruut uit hun schuilplaatsen gejaagd.
De provincie Groningen had toestemming gegeven voor het gebruik van extra verboden middelen, zoals kunstlicht en de jacht tussen zonsondergang en zonsopkomst. De vos wordt, door jagers en boeren, vaak aangewezen als de grootste predator van weidevogels. Door deze veronderstelling wordt er in heel Nederland intensief op vossen gejaagd. Er zijn echter een tiental dieren in Nederland die verantwoordelijk kunnen zijn voor de predatie van weidevogels, hun kuikens en hun eieren. Bijvoorbeeld de hond, bruine rat, steenmarter, buizerd, hermelijn, bunzing, reiger, ooievaar en egel.1
Zonder deugdelijk “predatoronderzoek” kan niet zomaar worden gesteld dat vossen verantwoordelijk zijn voor het verliezen van weidevogels. Toch krijgen ze vaak de schuld. Pauline de Jong van Fauna4Life: “Het allerbelangrijkste wat gedaan moet worden is zorgen dat de leefgebieden van weidevogels op orde zijn. Dat kan door het verhogen van het waterpeil, zorgen voor kruidenrijk grasland en het verwijderen van bosjes en bomen. In veel weidevogelgebieden zijn de leefomstandigheden niet goed.”
Drachtige vossen en hun jongen
De paartijd van vossen loopt van december tot februari. Eind maart of begin april worden de jongen geboren. In de dagen voor de geboorte blijft het vrouwtje in haar hol. In de eerste weken brengt het mannetje voedsel naar de nieuwbakken moeder en haar jongen. De ontheffing van de provincie mocht gebruikt worden vanaf februari tot eind juni. Hierdoor kunnen zowel drachtige vossen als vossen die hun jongen aan het verzorgen zijn, worden doodgeschoten. Als een jager een moeder had geschoten, mochten ook de jongen worden uitgegraven en gedood.
NIEUW BESLUIT
De provincie heeft haar besluit ingetrokken na het advies van een onafhankelijke interne commissie. Deze commissie vond dat het besluit onvoldoende was gemotiveerd. Ook was niet aannemelijk gemaakt dat het ‘s nachts doden van vossen nodig is voor de instandhouding van de weidevogelpopulatie.
Wij pleiten net als in Luxemburg voor een algeheel verbod op de vossenjacht. Er is geen enkele reden om deze gruwelijke jachtpartijen nog langer toe te staan.
Het lukraak doden van kraaien of vossen ter bescherming van weidevogels heeft geen enkel nut als hun plaats wordt ingenomen door andere predatoren én als de landbouw door blijft produceren op de ingeslagen weg. Een natuurinclusieve landbouw, waarbij wordt geproduceerd met oog voor de omgeving, is de enige acceptabele oplossing om zowel weidevogels als hun predatoren te beschermen. Een einde aan de vee-industrie en de jacht is de beste garantie voor een natuur met wilde dieren in balans. Animal Rights pleit voor een volledig verbod op de vossenjacht en is een petitie gestart. Deze petitie is inmiddels al 27.000 keer ondertekend.
Jessica Smit van Animal Rights: “Wij pleiten net als in Luxemburg voor een algeheel verbod op de vossenjacht. Er is geen enkele reden om deze gruwelijke jachtpartijen nog langer toe te staan.”
