Inhoud
Shocking: Goede doelen gaan in de fout met verschrikkelijke dierproeven
Eén beeld zegt meer dan duizend woorden - dat is ook het geval bij muizen die voor dierproeven zijn geïmplanteerd met een zogenaamde ruggenhuidkamer. Deze zware experimenten worden gefinancierd door ‘goede doelen’ zoals Kom op tegen Kanker en Stichting tegen Kanker. Jen Hochmuth van Animal Rights uit zware kritiek uit op de experimenten: “Deze vreselijke foltermethoden zijn ethisch inacceptabel. In tijden waarin het mogelijk is menselijke bloedvaten op een chip te kweken, is het onbegrijpelijk dat dergelijke experimenten nog steeds worden toegestaan en zelfs door ‘goede doelen’ worden gefinancierd.”
Deze experimenten hebben dieren verschrikkelijk laten lijden en hadden nooit mogen worden uitgevoerd. Het is volstrekt onethisch om dieren als gereedschap te behandelen.
Proefdieren hebben een zware last te dragen
Onderzoekers van de VUB, de KU Leuven, UZ Brussel, het Leids Universitair Medisch Centrum en de Universiteit van Montpellier hebben eerst kankercellen in de achterpoten van gezonde proefmuizen ingespoten.1 De kankergevoelige muizen worden besteld bij beruchte proefdierfokkers van Charles River. Recent heeft Animal Rights nog bezwaar ingediend tegen de geplande uitbreiding van Charles River.
Nadien worden de muizen uitgerust met een zogenaamde ruggenhuidkamer: twee metalen frames waartussen de rughuid van de muis extreem strak wordt opgespannen en als een sandwich op zijn plaats wordt geklemd. Nadien wordt een gat gesneden in een kant van de opgerekte huid. In het midden van de metalen frames bevindt zich een doorzichtig kijkvenster waardoor de bloedvaten door de radicaal uitgerekte huid kunnen worden geobserveerd. De muizen moesten 10 dagen leven met het enorme metalen frame op hun rug. Op het einde van de rit werden alle dieren afgemaakt.
Een mens is geen muis van 70 kg. Bijgevolg is het nut voor de mens meer dan twijfelachtig en zijn deze verwerpelijke testen wetenschappelijk nutteloos.
Wat is het nut van dit marteltuig?
Ruggenhuidkamers worden sinds ongeveer 1943 bij dierproeven gebruikt om veranderingen in de vorming van bloedvaten (vascularisatie) gedurende dagen of weken bij het levende dier te observeren.1 Zij worden gebruikt bij knaagdieren, vooral muizen maar ook ratten en hamsters.2 Na de chirurgische bevestiging van de kamer treedt er bij de proefdieren een verhoogde bloedophoping in het gebied op en krijgen de dieren vaak last van infecties, oedeem of stoornissen van de bloedsomloop.
De constructie weegt een tiende van het normale gewicht van een muis. Ter vergelijking: een mens van 70 kg zou wekenlang een metalen frame van ongeveer 7-9 kg op zijn rug moeten dragen. Dierproefnemers beschouwen de rughuidkamer als een ideaal 'model' voor de mens. Tegelijkertijd bekken zij echter dat bekend is dat de huid van muizen sterk verschilt van de menselijke huid.
Dergelijke dierproeven zijn niet alleen uiterst wreed en zinloos maar ook volkomen overbodig omdat er al lang moderne mogelijkheden zijn om menselijke bloedvaten op een chip te kweken.
Maak gebruik van proefdiervrij innovatie
Het doel van deze verschrikkelijke dierproeven was om een nieuwe fluorescente en radioactieve stof te testen die gebruikt kan worden voor een precieze en gevoelige beeldgeleide chirurgie. "Dergelijke dierproeven zijn niet alleen uiterst wreed en zinloos maar ook volkomen overbodig omdat er al lang moderne mogelijkheden zijn om menselijke bloedvaten op een chip te kweken", zegt Jen Hochmuth.
‘Organ-on-a-chip’ is een nieuwe technologie waarbij kleine stukjes orgaan worden gekweekt vanuit stamcellen op een kunststof plaatje. Een dergelijk stukje bloedvat, hart of zenuw biedt veel nieuwe mogelijkheden voor onderzoek, bijvoorbeeld naar dementie. Zo hebben onderzoekers aan de Universiteit Leiden van patiëntenmateriaal stukjes bloedvat gekweekt, waarin ze kunnen zien wat er precies misgaat bij dementie.1
Animal Free Science is het nieuwste project van Animal Rights. Hiermee willen we inspelen op dierproefvrije innovatie en de maatschappij, politici en wetenschappers sensibiliseren. Met deze positieve campagne willen we verandering stimuleren in België en Europa.
Gefinancierd door “goede doelen”
Deze horrorpraktijken werden onder andere gefinancierd door Kom op tegen Kanker en Stichting tegen Kanker. De VUB heeft hiervoor 250.000 euro geïncasseerd.1 De Stichting tegen kanker is een nationale vereniging, waar Kom op tegen kanker (vroeger nog vzw Vlaamse liga tegen kanker) zich richt op Vlaanderen. Maar het gaat om verschillende organisaties. De Stichting tegen kanker investeert veel geld in dierproeven, onder meer ook in de projecten waarbij menselijke tumoren opgekweekt worden in proefmuizen.
Behalve subsidies voor het uitvoeren van experimenten, stelt de Stichting tegen kanker ook fondsen ter beschikking voor de uitrusting van onderzoekslaboratoria. Zo kreeg de KU Leuven 1.2 miljoen euro subsidie voor een “superscanner” voor proefdieren. Met deze superscanner kunnen de onderzoekers de tumoren zien groeien in het lichaam van de proefmuizen.2
GEEF NIET AAN FOUTE GOEDE DOELEN
Animal Rights publiceert een rode lijst van Nederlandse en Belgische gezondheidsfondsen die onderzoeksprojecten financieren waarbij gebruik gemaakt wordt van proefdieren. De dierenrechtenorganisatie heeft deurstickers met de tekst 'ik geef niet aan dierproeven' en een deurhanger uitgebracht die je kunt bestellen in de webshop.
We geven met de lijst en de deurstickers supporters een handvat om een bewuste keuze te maken. We willen dat de gezondheidsfondsen dit signaal oppakken en niet langer onderzoek financieren waarvoor proefdieren hoeven te lijden.
Animal Rights is blij met de gezondheidsdoelen zoals de Brandwondenstichting en het Nationaal MS Fonds die kiezen voor dierproefvrij onderzoek. Bekijk de groene lijst hier.
