Wetenschappers laten mannelijke ratten bevallen in roekeloze dierproef

Zwangerschap bij mannetjes is uiterst zeldzaam in de natuur, en wordt alleen waargenomen bij een groep vissen waartoe zeepaardjes en zeenaalden behoren. Om de mogelijkheid te bestuderen om dit bij zoogdieren te bereiken, naaiden de Chinese onderzoekers de ellebogen, knieën en huiden van paren ratten, elk bestaande uit een gecastreerd mannetje en een vrouwtje, aan elkaar om hun bloedtoevoer te verbinden. Dit aan elkaar genaaide model, bekend als een parabiont, stelt de dieren in staat bloed te delen.

Parabiose is een gevestigde chirurgische techniek, die voor het eerst werd uitgevoerd in 1864, om dieren aan elkaar te koppelen om de effecten te bestuderen van het toedienen van bloed van de een aan de ander - bijvoorbeeld van een oudere muis aan een jeugdige om het proces van veroudering te bestuderen.

Het experiment omvatte 46 aan elkaar genaaide rattenparen. De onderzoekers transplanteerden een baarmoeder in de mannelijke ratten acht weken na de operatie. Acht weken daarna transplanteerden ze ook embryo's. De wetenschappers brachten de pups ter wereld via een keizersnede.

Van de 280 embryo's die in de mannelijke ratten werden geïmplanteerd, overleefden 4%, slechts 10 pups in totaal. De volwassen ratten werden vervolgens gescheiden, en alle mannetjes overleefden nog drie maanden, totdat zij uiteindelijk werden geëuthanaseerd.

Jen Hochmuth: "Dieren worden behandeld als speelgoed of wegwerpdingen in plaats van voelende wezens met recht op leven en welzijn. Dit is absoluut walgelijk.”

De in onderstaande video uitgebeelde procedure, waarbij twee muizen chirurgisch worden samengevoegd zodat zij een bloedsomloop delen, werd uitgevoerd aan de Universiteit van Californië, Los Angeles. Een soortgelijke procedure werd uitgevoerd op muizen in het KU Leuven en VIB-experiment.

Als je denkt dat zoiets alleen in China gebeurt, hebben we slecht nieuws. Zoals in een onlangs gepubliceerd artikel wordt gerapporteerd, hebben onderzoekers van de KU Leuven en de VUB 72 genetisch gemanipuleerde muizen paarsgewijs chirurgisch met elkaar verbonden. ¹

Zodra de muizen uit de narcose ontwaakten, kregen ze volstrekt ontoereikende pijnstillers. Als gevolg daarvan leden zij waarschijnlijk onmiddellijk en voortdurend pijn tot aan hun dood. Ze hadden ook weinig tot geen controle over hun omgeving of mobiliteit en geen respijt van het aanzienlijke trauma dat ze hadden ondergaan. De verminkte dieren ondergingen deze nachtmerrie 3 weken lang, voordat ze uiteindelijk onthoofd werden zodat de onderzoekers hun hersenen konden bestuderen.

Jen Hochmuth: “Zelfs bij muizen die normaal niet agressief zijn, zou deze nachtmerrieachtige situatie agressief gedrag teweeg kunnen brengen, en zij zouden ongetwijfeld verwarring, frustratie, angst en pijn hebben ervaren.”

De logica achter deze studies is paradoxaal: ratten en muizen staan dicht genoeg bij ons om als model te dienen, maar ver genoeg om buiten de ethische bekommernis te vallen. Wanneer het gaat om pijn, angst, empathie en het verlangen om te overleven, delen alle andere dieren onze gevoelens.

Proefdieren verdienen dezelfde wettelijke bescherming die elk individu verdient. En daarom kunnen, wat Animal Rights betreft, dierproeven nooit door de beugel. We komen op voor alle proefdieren. Zulke dierproeven zijn niet alleen uiterst wreed maar compleet nutteloos en dienen verboden te worden.

Teken de petitie voor de onmiddelijke stopzetting van genetische modificatie.