Inhoud
Crevits deelt geld uit aan Vlaamse varkensboeren
Varkensboeren zullen in totaal kunnen rekenen op 16 miljoen euro extra steun. Dat heeft minister Crevits beslist. Dit bovenop de al substantiële Europese subsidies aan de vee-industrie.
Ophalen dode dieren
De Vlaamse overheid zal gaan tussenkomen in het ophalen van kadavers van dode dieren door Rendac. Daarvoor trekt het 3,5 miljoen euro uit. Daarbovenop kunnen landbouwbedrijven die hebben geïnvesteerd in een “duurzaam” stalconcept rekenen op een bedrag van maximaal 5.000 of 2.500 euro. Concreet gaat dit om het opwekken van groene energie en andere CO2-besparende technologieën. Duurzaam kan in deze context allerminst worden vertaald naar “diervriendelijk”. Tot slot wordt er nog maar eens een brancheorganisatie opgericht, “Varken”. De bedoeling van deze brancheorganisatie is een wanhopige poging om uit de varkenscrisis te komen door een samenwerking in de hele keten, van varkenshouder tot verkoper op te zetten. 1
Dieren uitbuiten brengt niets op
De varkenshouderij is een noodlijdende sector. Het veevoeder is duurder geworden en tegelijkertijd is de kostprijs van varkensvlees gedaald. Dankzij overheidssteun blijft men toch het hoofd boven water houden. Een systeem dat onhoudbaar is voor onze planeet en dieren op onvoorstelbaar gruwelijke manieren uitbuit wordt zo nodeloos gerekt.
Afbouw veestapel
Alle klimaatbeloftes van de Vlaamse overheid ten spijt, is er nog een heilig huisje waar niet aan geraakt mag worden: de Vlaamse veestapel. Minister Crevits wil niet van een afbouw horen, terwijl wetenschappers het erover eens zijn dat vee een van de grootste bijdragen leveren aan de uitstoot van broeikasgassen.1 De uitstoot van varkensvlees is bijvoorbeeld 5kg CO2-equivalent per kilo, versus 0,7 kg CO2-equivalent per kilo tofu.2 De minister beweert dat Vlaams vlees veel duurzamer zou zijn buitenlands vlees. Dus de oplossing is meer lokaal vlees produceren. Daarmee kan ze haar achterban zoet houden, zonder ook meer iets te veranderen voor het klimaat of het dierenleed.
Dierenleed exporteren
Bovendien vermeldt ze er niet bij dat de productie van het varkensvlees voornamelijk bedoeld is voor de export.1 De consumptie van varkensvlees daalt in Vlaanderen: van 5,94 kg per capita, naar 5,55 kg per capita tussen 2014 en 2018. Tegelijkertijd groeit de export van varkensvlees. 66% van het in Vlaanderen geproduceerde varkensvlees wordt geëxporteerd! Binnen de EU is België de vijfde grootste exporteur van varkensvlees. Polen en Duitsland zijn de grootste afnemers. Dit wil dus zeggen dat 7,3 miljoen van de 11 miljoen Vlaamse varkens die jaarlijks in Vlaanderen worden gefokt, enkel en alleen lijden voor economische redenen.
Eiwittransitie
De Vlaamse overheid wil van twee walletjes eten. Enerzijds wil ze doen uitschijnen “duurzaam” te zijn, anderzijds wil ze ook de boerenbelangen niet schaden. Door dierenleed te blijven subsidiëren werkt de Vlaamse overheid de transitie naar plantaardige eiwitten actief tegen. Voor de 11 miljoen varkens die lijden in de Vlaamse stallen is deze aanpak onaanvaardbaar! We moeten zo snel mogelijk gaan naar een wereld zonder stallen.