Inhoud
Triple-B op Lanbouw en de position paper van Animal Rights Wijziging Wet Dieren
Zoals Animal Rights al voorspelde in haar position paper voor het rondetafelgesprek over de wijziging van artikel 2.1 van de Wet dieren in februari 2024, gaan de triple-B bewindslieden op het landbouw ministerie helemaal niets doen voor de dieren.
Een eerste aanzet werd al gegeven toen Femke Wiersma, toen nog beoogd minister van Landbouw, Visserij, Voedselzekerheid en Natuur (LVVN), tijdens een hoorzitting in de Tweede Kamer weigerde haar eerdere denigrerende uitlatingen over Caring Farmers terug te nemen. In 2022 twitterde Wiersma over de Caring Farmers: “’Caring’ om alles, behalve (echte) Farmers” en ”nepperds die – over de rug van echte collega’s – doen alsof ze het beter kunnen”. 1 De uitspraak was daarvoor niet ernstig genoeg, zei ze. Ze had niet het idee dat deze woorden het ambt in de weg zouden staan.
Op 22 juli 2024 beantwoorde ze Kamervragen van Esther Ouwehand over ”de politieke beloften die al decennia aan dieren worden gedaan, maar nooit zijn nagekomen” 2 vooral ontwijkend.
Waneer ze op die eerdere beloftes - Wijffels, Brinkhorst, Verburg - wordt gewezen, reageert ze alleen door te stellen dat er “sindsdien grote stappen gezet” zijn en “dat de staande praktijk van vandaag niet meer te vergelijken is met de situatie van toen”. De beloftes zelf, over dat dieren uiterlijk 2022 “hun soorteigen gedrag mogen vertonen” en dat dan “het perspectief van het dier leidend zou zijn bij de inrichting van stallen en bij de bedrijfsvoering”, wuift ze weg. We kunnen er daarom vanuit gaan dat er onder Wiersma geen verdere stappen gezet zullen worden.
Animal Rights is regelmatig teleurgesteld in de adviezen van de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA) en ziet haar rol vooral als de beschermheer van het landbouwministerie, die hier en daar wat ruwe kantjes van het landbouwbeleid af tracht te schuren en daarmee achter de maatschappelijke visie hoe met dieren om te gaan aanhobbelt. Deze minister, echter, weigert expliciet de “deskundigheid en expertise van de RDA” te erkennen, of haar rol als “belangrijk adviesorgaan”.
Op de vraag: “Bent u voornemens om het traject over de dierwaardige veehouderij, zoals die is
gestart door uw voorganger, voort te zetten? Zo ja, wanneer gaat u de aangekondigde Algemene Maatregelen van Bestuur (AMvB’s) naar de Kamer sturen?”, antwoordt Wiersma: “Het Hoofdlijnenakkoord is voor mij leidend. Daarin staat een aantal punten opgenomen dat in het regeerprogramma verder zal worden uitgewerkt. Ik kan daar nu niet op vooruit lopen.”
We kunnen dit gerust als Wiersma’s opgeheven middelvinger naar de dieren beschouwen.
Position paper Animal Rights, februari 2024, wijziging Wet dieren
Animal Rights werd uitgenodigd door de vaste Kamercommissie voor Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit voor het rondetafelgesprek over “Nota van Wijziging ten aanzien van artikel 2.1 van de Wet dieren” op donderdag 29 februari 2024.
"Doel van het rondetafelgesprek is om, ter voorbereiding op een te houden wetgevingsoverleg met de minister van LNV op maandag 4 maart 2024, met verschillende stakeholders te spreken over de door de regering voorgestelde aanpassing van artikel 2.1 van de Wet dieren. Het betreft een onderdeel van een wijziging van de Wet dieren, die op 22 december 2022 in werking is getreden, met uitzondering van het door het lid Vestering (PvdD) ingediend en door de Kamer aangenomen geamendeerde artikel 2.1, eerste lid, van de Wet dieren. Dit amendement heeft als doel aan te scherpen dat het niet langer is toegestaan een dier pijn te doen of bij een dier letsel te veroorzaken, dan wel de gezondheid of welzijn van het dier te benadelen met als doel om het dier op een bepaalde manier te kunnen huisvesten. De regering achtte dit gedeelte van de wet moeilijk uitvoerbaar en heeft daarom een voorstel aan de Kamer gestuurd dat het geamendeerde en nog niet in werking getreden artikel 2.1 van de Wet dieren beoogt te wijzigen en heeft daarbij aangegeven dat indien de Kamer niet met de nota van wijziging instemt, het geamendeerde artikel alsnog per 1 juli 2024 in werking zal treden."
Het rondetafelgesprek wordt opgedeeld in vier blokken, Wetenschap, Bestuur en Toezicht, Dier(en)houders en Dierenrechtenorganisaties.
"De leden van de commissie stellen het zeer op prijs om uw standpunten voorafgaand aan het rondetafelgesprek schriftelijk te mogen ontvangen ter voorbereiding op het gesprek. U wordt verzocht een kort position paper (maximaal twee pagina’s) aan te leveren." De position paper van Animal Rights is hieronder te lezen:
Position paper Stichting Animal Rights voor het Rondetafelgesprek Nota van Wijziging ten aanzien van artikel 2.1 van de Wet dieren 1
De stichting wil er u in de eerste plaats op wijze dat Animal Rights een dierenRECHTENorganisatie is en geen WELZIJNsorganisatie. Wij stellen dat de huidige omgang met dieren in de vee-industrie - maar ook bij dierproeven, jacht, etc. - de grootste misdaad is uit de menselijke geschiedenis. De stichting streeft dan ook niet naar verbeteringen in de slavernij van en massamoord op dieren, maar naar afschaffing daarvan.
Iedere maatregel die wordt genomen bij LNV zou dan ook gericht moeten zijn op die einduitkomst: abolitie. De opkomst van plantaardige vleesopvolgers en kweekvlees, de klimaat-, water-, volksgezondheid- en milieuverplichtingen, en het groeiende maatschappelijke verzet tegen het gebruik van dieren, zullen het onvermijdelijke einde van de vee-industrie betekenen. Wie dat niet inziet, ontbreekt het aan visie (de toekomst is vegan) en historisch besef (burgerrechten, afschaffing slavernij, vrouwenstemrecht, etc.).
Het derde amendement Vestering heeft als doel aan te scherpen dat het niet langer is toegestaan een dier pijn te doen of bij een dier letsel te veroorzaken, dan wel de gezondheid of welzijn van het dier te benadelen met als doel om het dier op een bepaalde manier te kunnen huisvesten. Dit is een stap in de goede richting.
Animal Rights heeft haar visie op dit amendement en de poging van minister Adema en het ministerie van LNV om het te slopen via het ‘convenant dierwaardige veehouderij’ in twee artikelen uiteen gezet:
DE POGING TOT SLOPEN VAN HET 3E AMENDEMENT-VESTERING VIA HET ‘CONVENANT DIERWAARDIGE VEEHOUDERIJ’
CONVENANT 'DIERWAARDIGE VEEHOUDERIJ' FAALT
Belangrijk is dat de uitdrukking ‘redelijk doel’ aan de kaak wordt gesteld. Dit raakt aan de kern van de absolute schizofrenie van de dierhouderij: Het veroorzaken van pijn of letsel bij een dier geldt als dierenmishandeling - net als het op een andere wijze benadelen van het welzijn van een dier - behalve wanneer dit een ‘redelijk doel’ dient.
Even schizofreen zijn de door LNV gebezigde term ‘diergericht’ en de door de Raad voor Dierenaangelegenheden aangedragen 'zes leidende principes (van dierwaardigheid)’. De hoofdbelangen van dieren, inclusief de mens, bestaan niet uit randzaken als het nemen van een stofbad of kunnen wroeten. De belangrijkste bepalingen uit het internationale recht zijn de integriteitsrechten: recht op leven en vrijheid, erkenning als persoon voor de wet (habeas corpus), vrijwaring van marteling en wrede behandeling, en vrijwaring van discriminatie (zoals speciesisme). Deze zijn ook voor niet-menselijke dieren het allerbelangrijkst.
De belangen van dieren om geen bezit te zijn, niet tot slaaf gemaakt te worden, niet vermoord te worden, eigen keuzes te kunnen maken, tot bloei te komen, of een leven te voltooien, worden niet genoemd door RDA en LNV, want deze zijn onverenigbaar met het uitgangspunt van de vee-industrie: de uitbuiting van deze ‘anderen’.
Principe 1 van de ‘zes leidende principes (van dierwaardigheid)’ is erkenning van de intrinsieke waarde en de integriteit van het dier. We hebben echter geen erkenning nodig, maar een respecteren van die integriteit en intrinsieke waarde.
Adema zegt: "In mijn ogen kan de veehouderij verenigbaar zijn met dierwaardigheid." Maar hij weet dat verder niet toe te lichten, laat staan te onderbouwen, omdat dat eenvoudig weg niet mogelijk is.
De regering acht het derde amendement moeilijk uitvoerbaar en heeft daarom een voorstel aan de Kamer gestuurd dat het geamendeerde en nog niet in werking getreden artikel 2.1 van de Wet dieren beoogt te wijzigen.
De minister van LNV poogt op deze wijze de door het parlement aanvaarde wijzigingen in de Wet dieren ongedaan te maken. Dit kan worden gezien als ondemocratisch en immoreel en een schoffering van beide Kamers. Het negeert daarnaast 20 jaar aan kabinetsbeloftes. De Raad van State wees er in februari 2023 op dat de gang van zaken op gespannen voet staat met de grondwet.
Dat het convenant mislukte was voor niemand een verrassing. De minister heeft zich opnieuw in de hoek laten drukken (zie het landbouwakkoord) door de vee-industrie. Ze willen geld en vergunningen. Anders gebeurt er niks en staan de snelwegen en stadspleinen weer vol met trekkers.
Het bezwaar van LNV dat het amendement Vestering onduidelijk zou zijn, vragen oproept, of moeilijk te handhaven zou zijn, is onzin. Dit kabinet vreest gerechtelijke uitspraken, en terecht, maar ook het klimaat- en stikstofbeleid worden grotendeels gestuurd via de rechtbanken in zaken aangespannen door ngo’s. Waarom zou dat op het gebied van dierenwelzijn anders gaan? Ook voor een ‘dierwaardige veehouderij’ zal dit waarschijnlijk de enige werkende route zijn, omdat het Adema en LNV eenvoudigweg ontbreekt aan visie, wils- en daadkracht. Dat zal bij een nieuw te vormen kabinet niet anders zijn. De vage, en waarschijnlijk loze, belofte over een ‘diergericht’ ontworpen houderijsysteem, uiterlijk, op 1 januari 2040, uit het geflopte convenant, maakt dat opnieuw duidelijk. Laat daarom het derde amendement Vestering ongewijzigd in werking treden en wacht de rechtszaken af.
