Van het jachtveld naar de rechtbank

In onze strijd tegen dierenleed is het belangrijk om op alle mogelijke, maar vooral zinvolle manieren actie te voeren. Zowel straatactivisme als demonstraties, marcheren en aanwezigheid bij slachthuizen zijn allemaal nuttige methoden om aandacht te vragen voor dierenleed. Ook wordt er bewustzijn te gecreëerd en daarmee aan mensen gevraagd hier niet meer aan bij te dragen.

Wat helaas het geval is in Nederland, net zoals vrijwel overal in de rest van de wereld, is dat de wetten die bestaan er niet voor zijn gemaakt om dieren adequaat te beschermen, of van basisrechten te voorzien zoals het recht op medische zorg, veiligheid en voedsel.

Om deze reden is het belangrijk om niet alleen op straat actie te voeren, maar ook de wet aan te vechten via juridische en politieke wegen.

In Nederland wordt het faunabeleid voor het grootste gedeelte bepaald aan de hand van faunabeheerplannen die worden opgesteld door de Faunabeheereenheid(FBE). Dit faunabeheerplan wordt op provinciaal niveau bepaald. Elke provincie heeft een eigen FBE. Deze bestaat uit verschillende organisaties zoals de LTO, de Jagersvereniging, Staatsbosbeheer en in enkele FBE's zit ook de Dierenbescherming.

Het is min of meer de bedoeling dat er in elke FBE ook een organisatie zit die de belangen van de dieren behartigt. In sommige FBE's is dit helemaal niet het geval, zoals bijvoorbeeld in de FBE Friesland. In deze FBE zitten enkel organisaties in met een agrarisch belang of die zich bezighouden met grondbeheer en jacht.

Nadat het faunabeheerplan - meestal zonder al te grondig te zijn bekeken - wordt goedgekeurd door de provincie, geldt deze meestal voor een duur van vijf of zes jaar. Elke provincie heeft een eigen faunabeheerplan en aan de hand van deze plannen worden er ontheffingen verleend voor verschillende vormen van ‘beheer’, zoals vangst, maar ook afschot.

Aysis Plet is onze campagnecoördinator bij Animal Rights voor de 'Ban de Jacht' campagne.

Aysis: "Vanaf kinds af aan was ik altijd al begaan met dieren. Ik was zelfs zo begaan met de dieren dat ik wanneer mijn moeder het aan me te eten gaf, vlees altijd uitspuugde. Tot ongeveer mijn zevende jaar at ik af en toe vis, maar ik bedacht al gauw dat het niet heel eerlijk was om de andere diertjes wel zielig te vinden, maar de visjes niet. Als baby had ik ook een zware koemelk allergie (niet zo gek achteraf nu ik begrijp dat deze melk voor kalfjes is bedoeld), dus ik eet eigenlijk van jongs af aan bijna geheel plantaardig."

"Mijn ouders waren nooit vegetarisch of veganistisch, maar respecteerden mijn keuze om vegetariër te zijn, en zo heb ik ook 25 jaar geleefd. Toen mijn moeder jaren geleden veganist werd nadat zij zich had verdiept in onder andere de zuivelindustrie, kreeg ik tot mijn grote verbazing kritiek van mijn moeder op mijn vegetarische dieet. Want ik droeg nog steeds bij aan dierenleed. In de eerste instantie voelde ik mij onterecht bekritiseerd, ik was nota bete vegetariër voor de dieren! Nadat ik mij verdiepte in de zuivelindustrie en alle andere industrieën die dieren uitbuiten zoals bijvoorbeeld de wol, leer en zijde-industrie, besefte ik dat niet alleen voor vlees en vis consumptie, dieren gigantisch lijden. Hierna werd ik uiteindelijk veganist en heb ik nooit meer omgekeken."

Maar enkel een vegan levenstijl naleven was niet genoeg voor Aysis.

"Toen ik eenmaal wist op welke manieren dieren allemaal worden misbruikt, uitgebuit en gebruikt in deze wereld, moest ik wat doen. Veganisme was niet genoeg. Vooral als je je bedenkt dat het technisch gezien een 'non-actie' is. Eigenlijk doe je alleen iets niet. Ik ging demonstreren, informatie verspreiden, met mensen in gesprek en voerde druk-campagnes tegen de slacht en tegen bont. Destijds had ik nog een kantoorbaan en nam ik eigenlijk alleen maar vrije dagen op om actie te voeren tegen dierenleed, nooit om wat leuks te doen. De dieren zijn immers belangrijk."

"Plots was daar die vacature bij Animal Rights. Ik had al enkele teamleden ontmoet tijdens acties en keek erg op naar de organisatie, vooral om het feit dat Animal Rights een echte dierenrechten organisatie is en er weinig tot geen concessies worden gepleegd als het gaat om de rechten van dieren beschermen. Ik solliciteerde en werd aangenomen. Nu kan mag ik mij elke dag inzetten voor de dieren en hoef ik mijn normen en waarden niet aan de kant te zetten voor mijn baan. Ik voer nog steeds veel actie maar doe dit nu op andere manieren, zoals in de rechtszaal, tijdens informatieavonden maar ook nog steeds 'in het veld' met de Hunt Saboteurs."

"Ondanks dat ik nu bijna anderhalf jaar in mijn functie zit, sta ik regelmatig nog perplex van de barbaarse manier waarop men met in het wild levende dieren omgaat in Nederland. Het aantal slachtoffers, de illegaliteiten en vooral het leed is onbegrijpelijk. En dan hebben we het nog niet gehad over het beleid en de wetten omtrent de jacht die lek zijn als het maar kan."

"Dat een diersoort beschermd hoort te zijn, of de staat van instandhouding in het geding is, lijkt zelfs geen enkele meerwaarde meer te hebben. Wat een hoop mensen die tegen de jacht zijn vaak niet weten, is dat de intensieve veehouderij één van de hoofdredenen is waarom er zoveel wordt gejaagd in Nederland. Er moet immers wel ruimte zijn voor de 70% aan land wat de vee-industrie in beslag neemt. Waar moeten de in het wild levende dieren dan heen?"

Wanneer er een ontheffing of faunabeheerplan online wordt gepubliceerd, wordt er grondig gekeken naar de kans die we hebben op succes wanneer we ervoor kiezen deze aan te vechten. Er zijn verschillende factoren die meegewogen worden in dit besluit, waaronder ook eventuele proceskosten.

Animal Rights vecht - regelmatig samen met stichting Fauna4Life - deze ontheffingen en faunabeheerplannen aan. Dit wordt gedaan met hulp van het team van Utopie Advocaten. Samen proberen we ervoor te zorgen dat in het wild levende dieren veilig en beschermd blijven tegen elke vorm van jacht. Zowel tegen de hobbyjacht, als ‘schadebestrijding’ en ‘beheer’.

Wij krijgen daarnaast ook regelmatig foto’s of video’s toegestuurd van mensen met hierop illegale activiteiten en/of leed tijdens de jacht wat is vastgelegd, of stuitten wij zelf op dergelijke situaties wanneer we actie voeren met de Hunt Saboteurs in het veld. Ook in deze gevallen verkennen wij de mogelijkheden om juridische stappen te ondernemen en hiermee hopelijk de daders te kunnen laten bestraffen, zoals bijvoorbeeld in het geval van deze gans vorig jaar in Reeuwijk. Voor de laffe daad die te zien is op de beelden hebben wij een handhavingsverzoek ingediend. Deze procedure loopt nog steeds.

Het voeren van rechtszaken vergt een lange adem, maar de minimale wetten die er zijn om dieren te beschermen moeten nageleefd worden. Met procedures roepen we overtreders ter verantwoording en proberen we het onrechtvaardige systeem fundamenteel te veranderen. En daarin boeken we regelmatig succes! Jij kunt de dieren helpen door ons te steunen. Samen kunnen we deze rechtszaken blijven bekostigen.

Onze crowdfunding kan je hier vinden: Steun de dieren in de rechtbank! en direct steunen kan je via deze link.