Inhoud
Schokkende beelden van stervend reekalf in Ronse
Animal Rights ontving aangrijpende beelden van een dodelijk gewond reekalf in de regio Ronse, Vlaamse Ardennen. Het dier lag stuiptrekkend op de grond met een bloedende prolaps, nadat het neergeschoten werd door een jager. De opnames, gemaakt door een bezorgde voorbijganger, leggen bloot hoe gruwelijk en onnodig het dierenleed is dat veroorzaakt wordt door de jachtindustrie. De beelden werden gemaakt in de ochtend van zondag 2 maart 2025.
In plaats van de natuur met kogels te proberen reguleren, moeten beleidsmakers inzetten op het vergroten en verbinden van natuurgebieden. Dieren hebben rust en ruimte nodig, niet nog meer menselijke inmenging. Animal Rights eist een onmiddellijk einde aan het afschieten van wilde dieren voor het plezier van jagers.
Opgeschrikt en afgeknald
De ooggetuige zag enkele ogenblikken vooraf nog hoe verschillende jonge reeën over een open veld liepen en opgeschrikt werden door geweerschoten. De dieren vluchtten in paniek het aangrenzende bos in en daar schoot de jager een van de reekalveren neer.
Leefgebieden van wilde dieren worden steeds kleiner en in de gebieden waar ze zich veilig voelen, worden ze opgeschrikt, bejaagd en neergeknald.
Reeën kunnen wel 20 jaar oud worden, maar gemiddeld leven ze slechts 7 à 8 jaar o.a. door wintersterfte bij kitsen (jonge reeën van minder dan een jaar oud), het verkeer en natuurlijk de jacht.
REEËNJACHT
Reeën vallen onder het jachtdecreet 1 en zijn ingedeeld als “grofwild”. In Vlaanderen worden reeën bijna uitsluitend bejaagd door aanzitjacht. Jagers verschuilen zich soms urenlang in een jachthut waar reeën veelal naartoe worden gelokt met lokvoer en likstenen, meestal in de ochtend- of avondschemering wanneer de reeën het actiefst zijn. Van 1 januari tot 31 maart kunnen reegeiten en reekits (jonge reeën) worden geschoten. Bokken moeten oppassen van 1 mei tot half september.2
Daarnaast kan er altijd en overal bestrijdingsjacht op reeën plaatsvinden, ook in gebied dat niet is ingekleurd als jachtgebied. Als er schade is kan de eigenaar van het perceel melding doen bij het Agentschap Natuur en Bos en 24 uur later een jager laten komen voor bestrijding. Dit gebeurde bijvoorbeeld in 2019 in de plantentuin in Meise: een tiental reeën werd afgeschoten omdat ze aan de rozenknopjes knabbelden.3
Eerste hulp voor reeën dankzij VOC's
De Vlaamse Opvangcentra voor Vogels en Wilde Dieren vangen jaarlijks honderden reeën op die gewond, verzwakt of aangereden zijn. Bij SOS wilde dieren in het Oost-Vlaamse Geraardsbergen ging het in 2024 alleen al om 90 reeën. Teams van vrijwilligers halen de dieren op en de verzorgers staan dag en nacht klaar om deze dieren de nodige intensieve zorgen toe te dienen. Voor zowel de herstellende reeën als voor de verzorgers kost het bloed, zweet en tranen om deze dieren erbovenop te krijgen.
Na een soms weken- of maandenlange revalidatie worden de reeën weer de vrije natuur in gelaten en kunnen ze vroeg of laat gedood worden door jagers die voor het plezier dieren neerknallen onder het mom van de plezierjacht.
Geen kogel, maar co-existentie is de oplossing
Animal Rights veroordeelt de jacht in al haar facetten. “We moeten streven naar co-existentie,” zegt Animal Rights. “Meer en meer mensen verzetten zich tegen de gruwel van de jacht en willen in harmonie samenleven met wilde dieren. Vlaanderen moet prioriteit geven aan ontsnippering en het creëren van veilige, robuuste natuurgebieden waar dieren vrij zijn van de bemoeienissen van de mens.” Het vermoorden van wilde dieren kan op geen enkele manier ethisch verantwoord worden.
