Naar rechter wegens afschieten kraaien en kauwen

Kraaien en kauwen zijn beschermde vogelsoorten die volgens de wet in principe met rust moeten worden gelaten. Via een ontheffing kan een provincie toestemming verlenen om deze dieren te vangen en doden. De provincie Noord-Holland heeft dit gedaan “ter bescherming van flora en fauna”, of wel: de bescherming van weidevogels.

De kraaien en kauwen worden gevangen met vallen en kooien en vervolgens met een geweer gedood. Dit terwijl er helemaal niet is aangetoond dat de dieren schade veroorzaken. In 2017 zijn er 3.737 kraaien en 5.259 kauwen geschoten in Noord-Holland. ¹ Smit: "Waarom worden de bevoegdheden van de jagers nu nóg verder opgerekt?"

De stelling van de provincie dat kraaien en kauwen zorgen voor schade aan weidevogels en hun eieren of kuikens, is op geen enkele manier met controleerbare gegevens onderbouwd. De provincie stelt onder meer dat: “de zwarte kraai verantwoordelijk is voor 8% van de predatie en dat dit op Texel wel hoger zal liggen, omdat daar de vos ontbreekt”. Er wordt niet duidelijk waar de provincie deze 8% vandaan haalt en gegevens over kauwen ontbreken zelfs volledig.

Pauline de Jong, Stichting Fauna4Life: “Voordat een ontheffing kan worden verleend, moet worden aangetoond dat er geen andere bevredigende oplossing bestaat. In dit geval zouden de omstandigheden voor de weidevogels moeten worden geoptimaliseerd, waardoor ze minder kwetsbaar worden en predatoren minder kans krijgen. Dat is niet gebeurd."

Uit een rapport van Sovon Vogelonderzoek Nederland blijkt dat er tal van predatoren actief zijn (vijftien in totaal) die weidevogelkuikens of -eieren eten, waaronder hermelijn, egel, kiekendief, zilvermeeuw, rat en hond, maar geen van deze soorten springt er duidelijk als “grote schuldige” uit.¹

Niet alleen kraaien en kauwen, maar ook vossen krijgen vaak de schuld van het teruglopen van de weidevogelstand. Uit een analyse uit 2016 blijkt dat de belangrijkste achteruitgang van weidevogels komt door het gebrek aan broedsucces in de graslanden. Deze zijn vanuit weidevogelperspectief zowel in omvang als in kwaliteit sterk achteruitgegaan.²

De terugloop van de weidevogelstand wordt telkenmale aangegrepen om de bevoegdheden van jagers verder op te rekken en meer of andere dieren te mogen schieten. Pak het echte probleem aan en zorg voor minder intensieve landbouw en meer geschikte leefgebieden voor weidevogels.