Undercover vossenjacht in Utrecht

De activisten deden zich voor als twee burgers die nog nooit een jachtpartij hadden bijgewoond. De jagers gaven veel informatie. Zo vertelden ze dat ze elk jaar vanaf januari t/m maart zo’n 200 vossen doodschieten. Aan het einde van de jachtpartij liepen de activisten met de jagers mee om de twee doodgeschoten vossen te bekijken. Een derde vos wist aangeschoten te ontsnappen en werd niet teruggevonden. Waar en op welke manier het dier is gestorven is onduidelijk: waarschijnlijk is het ergens alleen in de bosjes aan zijn verwondingen overleden.

De drijfjacht vond plaats in de gemeente Langbroek, o.a. op de landgoederen Kolland, Sterkenburg, Lunenburg, Sandenberg en Haderbroek. In 2017 zijn er in Utrecht in totaal 921 vossen gedood.¹

Bij de drijfjacht loopt een groep jagers in een linie door een gebied om de aanwezige dieren uit hun schuilplaatsen te jagen. Aan de andere kant van het gebied staat een volgende groep jagers klaar om de opgejaagde dieren dood te schieten. Soms wordt er met stokken op bomen geslagen. Het uitdrijven en vervolgens schieten van vluchtende dieren zorgt voor veel stress en angst.

Een ooggetuige verteld: “Ik heb dit een aantal keren mogen aanschouwen. De reeën, hazen en ander wild vluchten en komen verstrengeld in prikkeldraad door opjuinende honden.” Ook de activisten van Animal Rights zagen een ree vanuit de bosjes wegvluchten richting de doorgaande weg.

Volgens jagers zijn de drijfjachten in de maanden december tot maart het meest effectief, omdat dan de meeste dieren kunnen worden geschoten. Dit zijn echter vooral jonge dieren die nog rondzwerven: jonge vossen gaan in hun eerste herfst zwerven, op zoek naar een eigen territorium. Zonder eigen leefgebied kan een vos zich niet voortplanten.

Volgens bioloog en roofdierspecialist Jaap Mulder is vossenbestrijding, zoals deze nu plaats vindt, helemaal niet effectief: “Juist in de tijd dat al die jonge vossen rondzwerven, de herfst en winter, trekt de jager er op uit. Hij schiet vooral jonge vossen en ‘vervangt’ daarmee de natuurlijke sterfte, want hij haalt een aantal concurrenten weg voor de overblijvende vossen. Een gedode vos is dus niet hetzelfde als ‘een vos minder’, want elke gedode vos betekent dat een andere kan overleven.”¹

Animal Rights pleit voor een nieuwe visie op de flora en fauna, waarin naast soortenbehoud ook de belangen van individuele dieren worden meegenomen. Wilde dieren horen erbij in ons land en moeten zoveel mogelijk met rust worden gelaten.