De leugens van de vee-industrie

Op 26 juli publiceerde pigbusinees de column ‘Animal Rights manipuleert en verdraait de boel’. Na eerst Karen Soeters aangevallen te hebben, worden de pijlen gericht op Animal Rights. ¹

Allereerst komt de bekende vergelijking van hijgende varkens met hijgende honden: “Net als honden, die liggen ook regelmatig kwijlend en hijgend in hun mand.”

Je moet de varkens in de brandende zon in trailers echter niet vergelijken met huisdieren thuis, maar met honden achtergelaten in de hitte in auto’s. In dergelijke gevallen is het tegenwoordig sociaal volledig geaccepteerd om een autoruitje in te tikken en deze honden te bevrijden; bij varkens op transport mag dat nog niet.

Als eerste wordt Animal Rights de “Amsterdamse dierenactivistenclub” genoemd. Ons kantoor zit echter in Den haag en we zijn opgericht in Arnhem. We hebben bij pigbusiness dan ook niet met journalisme te maken. Het stuk gaat verder met “… beweerde dat er na de middag nog gewoon varkens werden aangevoerd en werden geslacht bij Vion in Boxtel.” Iets verder: “Hoe laat dit is gefilmd? Totaal niet verifiëren [sic]. Kan maar zo om 9.00 uur of om 10.00 uur 's ochtends zijn geweest.”

De manipulatie gaat iets verderop een stap verder: “Terwijl Animal Rights beweerde dat varkens na de middag nog werden afgeleverd, was Vion donderdag 25 juli om 11.00 uur al dicht.” De beelden waren echter, duidelijk vermeld, op woensdag 24 juli gemaakt. Terwijl 25 km verderop in Eindhoven iets later het 75 jaar oude hitterecord werd verbroken - 39,3 graden Celsius - voerde Vion na het middaguur nog varkens aan. Dit beweert Animal Rights niet alleen, ook Vion zelf geeft tegenover journalisten van Omroep Brabant en het NRC toe dat ze op woensdag niet alleen de zelf-opgelegde tijdslimiet van 12:00 uur overschreden, maar ook de hitteprotocol temperatuurslimiet van 35 graden.

Tegen Omroep Brabant zegt de Vion woordvoerder dat het kan kloppen dat er om half één ook nog vrachtwagens werden gezien. “Als ze al op de weg zitten, zullen we ze niet om laten keren”, vertelt ze. “Ook handelen we alles af wat er nog staat om twaalf uur.” ¹

Het NRC schrijft: “Een woordvoerder zegt dat het bedrijf woensdag, toen Animal Rights het filmpje maakte, gepland had om 12.00 uur klaar te zijn. Dat is dus uitgelopen naar half één. „Toen zijn we door die grens van 35 graden heengegaan.”” ²

Vervolgens gaat het in pigbusiness over de Animal Rights beelden uit België waarin op diezelfde woensdag dode varkens naast het losplatform liggen bij slachthuis Porc Meat in Zele. In het eerste beeld waarin een vrachtwagen varkens lost zijn de dode dieren al onder de vrachtwagen te zien.

Pigbusiness kopieert vervolgens de leugen van het slachthuis dat deze dieren door de Belgische zusterorganisatie van de NVWA, het FAVV, geëuthanaseerd zouden zijn, maar negeert het weerwoord van de FAVV. Die kwam in België onmiddellijk met de tegenreactie dat vier van de varkens al dood waren bij aankomst van het transport. ¹ Het is ook onwaarschijnlijk dat varkens die door het FAVV worden geëuthanaseerd als afval naast het losplatform worden gegooid.

De manipulatie en leugens van de bladen verbonden aan de vee-industrie zijn niet verwonderlijk. De verantwoordelijke columnist is geen journalist, maar een propagandist. Haar taak is niet om de waarheid weer te geven, maar om de werkelijkheid en feiten zodanig te manipuleren dat de vee-industrie zo min mogelijk imagoschade lijdt. Van mensen wiens vak het is om het uitbuiten, verwaarlozen en mishandelen van dieren te verdedigen, kan ook geen integriteit op het gebied van publicaties verwacht worden. Het zijn de amechtige stuiptrekkingen van een stervende industrie. De frustratie over deze verloren strijd is in praktisch ieder artikel terug te vinden.