Dierverwaarlozing in Nijlen - Halfslachtig optreden van politie

De ‘boer’ zei dat hij zowel 's morgens als ’s avonds langs gaat op het perceel om de dieren van vers eten en drinken te voorzien, maar toen Animal Rights op bezoek kwam, lagen er enkel kurkdroge emmers en bekers buiten de omheining van de konijnen en kalveren, en 3 baden buiten bereik van de koeien, de ene met wat stro, de andere twee met heel vuil water. 

De eigenaar is bouwaannemer van beroep, en Animal Rights heeft dan ook geen flauw benul waarom hij dieren houdt. De stier, zei hij, werd vetgemest om over 5 weken naar de slacht te gaan. Gek, want dat dier stond ook zonder eten en drinken.

De politie werd die dinsdag opnieuw gebeld, nadat dit eerder op zondag was gedaan. De uitgezonden inspecteur beweerde dat hij niet zomaar aan het bezit van een ander mocht komen, en dat hij de diereninspectie de dag erop ter plaatse zou sturen. Die zou dan oordelen of overgegaan moest worden tot een Proces Verbaal en/of inbeslagname. Enkel op die manier konden we volgens de inspecteur een aantal dieren redden.

De eigenaar werd opgespoord. Hij arriveerde een dik uur later ook en lachte er maar wat mee. Uiteindelijk heeft de inspecteur hem verschillende keren dik in de oren geknoopt dat de kalveren de dag erop weg moesten zijn; voor de andere dieren had hij nog een week de tijd. Ondertussen diende hij water en voedsel te voorzien voor de komende nacht en dag.

Wat betreft het eten en drinken voor de dieren: De inspecteur is weggereden nog voor de ‘boer’ de instructie voltooid had, dus is er geen toezicht of controle geweest op toch een heel cruciaal bevel. Indien niet ingewilligd, zouden alle dieren reeds twee of meer dagen zonder eten gestaan hebben.

Later op de avond is nog iemand langsgegaan om een kijkje te nemen, en enkel de emmer water die wij de kalveren hadden gegeven stond er. Toch bevestigde de inspecteur op woensdag aan de oorspronkelijke klager dat de dieren dinsdagavond eten en drinken hadden gekregen, terwijl ze er zelf niet bij waren en geen controle hebben uitgevoerd.

Animal Rights heeft de inspecteur er meerdere keren op attent gemaakt dat de kalveren evenwel al weg konden zijn nog voor de inspectie kon langskomen, waarop hij bleef herhalen dat die kalveren het eigendom van de ‘boer’ zijn en ze toch dienen om geslacht te worden, want ''niemand zet een kalf in z'n achtertuin voor het plezier''. Animal Rights gaf nochtans de contactgegevens van een opvang door. Wat we hadden gevreesd gebeurde.De kalveren werden in het holst van de nacht erop weggehaald door een veekoopman en naar een 'mesterij' in Vlimmeren gebracht. Ook de andere dieren zouden donderdag opgehaald zijn door dezelfde man.

Volgens geruchten heeft deze ‘boer’ al meerdere malen te maken gehad met inbeslagnames, maar begint hij telkens gewoon weer opnieuw. Animal Rights hoorden dat omwonenden al vaker geklaagd hadden over dieren die er staan te verkommeren. Naar het schijnt gaat dit al jaren z'n gangetje. Zo had de ‘boer’ volgens een buurtbewoner daar ook eens geiten staan, die hij uiteindelijk ook moest 'wegruimen'.

De politie is al langer bekend met deze man, maar buiten aanmaningen gebeurt er meestal niets. Of er deze keer dan wel Proces Verbaal werd opgemaakt is onduidelijk. De verwittigde agent beweerde dat de beslissing om de zaak tot bij het parket te brengen bij de gemeente lag en dat hij niet zomaar iets kon doen.

De buurtbewoners bedankten ons en staken ons een hart onder de riem, ze lieten ons weten dat er eindelijk eens een eind aan moest komen.

Het dode kalf lag al bijna een week onder een zeil langs de weg, de berg zeilen en afval op het midden van het perceel was ook omgeven door een ongelooflijke stank; ook daar liggen vermoedelijk dode dieren onder. De politie gaf bevel om het dode kalf onmiddellijk te laten wegruimen door Rendac (de boer beweerde Rendac al gebeld te hebben, maar Rendac liet verstaan dat zij van niets wisten), maar over de andere stinkende hoop is niets gezegd geweest, hoewel men daar ook attent op gemaakt is. 

Op sociale media werd de politie verweten dat ze niet adequaat op zou treden. “Dat is bij deze weerlegd. Alle diensten, ook politie en gemeente, deden hun uiterste best om deze situatie snel op te lossen”, benadrukt woordvoerder Kris Jacobs van de politie Berlaar-Nijlen tegenover een reporter van Het Nieuwsblad. “De eigenaar zelf werkte mee en heeft het nodige gedaan om de toestand zo snel mogelijk te optimaliseren. Dierenwelzijn Vlaanderen maakt binnenkort zijn vaststelling over aan ons, maar ook aan de eigenaar met oog op de toekomst.”

Wat de woordvoerder vergeet te vertellen is dat er al vanaf zondag gebeld werd en dat de politie op dinsdag enkel nieuwe aanstalten om ter plaatse te komen toen we dreigden om de pers op te trommelen. Na de melding op zondag liet de politie weten dat ze waren langsgegaan bij de kalveren, dat ze bij de buren hadden nagevraagd of de dieren eten en drinken hadden, en dat ze daarop een positief antwoord hadden gekregen. Of ze zelf bij de kalveren gekeken hebben is onduidelijk; Animal Rights vermoedt van niet, gezien er bij controle absoluut geen drinken en eten stond.

Daarnaast liet de inspecteur meerdere malen vallen dat inbeslagnames kostelijke affaires zijn en een hoop papierwerk met zich meebrengen. Het was duidelijk dat hij dat niet zag zitten. Animal Rights vermoedt dat hij daarom op suggestieve wijze de ‘boer’ aanspoorde om de dieren te doen verdwijnen, in de hoop de moeite niet te moeten nemen om een inbeslagname te regelen. 

Over het dode kalf zegt de woordvoerder tegen Het Nieuwsblad: “Dat werd er inderdaad aangetroffen, maar er is geen link met het onheus behandelen van dieren”. Rendac (dat in opdracht van de overheid dierlijk restmateriaal ophaalt) komt het karkas ophalen, maar dat staat dus los van de andere kwestie.” Hoe weet de politiewoordvoerder dat het overlijden van het kalf losstaat van verwaarlozing? Heeft hij sectie verricht?

Animal Rights wil dat er strenger opgetreden wordt tegen houders die dieren mishandelen of verwaarlozen. Een dierhoudverbod zou in gevallen van mishandeling en verwaarlozing standaard opgelegd moeten worden. De overheid zou haar medewerkers van politie en dierenwelzijn duidelijk moeten instrueren dat de tijd van het buiten de wet om regelen van deze ‘zaakjes’ voorbij is, en dat er consequent, hard en rechtvaardig voor de dieren opgetreden dient te worden tegen dit soort lieden.