Horrorstal - Konijnen achtergelaten om te creperen

Animal Rights heeft bij de politie aangifte gedaan. Het vermoeden bestaat dat de voormalige eigenaars van de konijnenfokkerij op een dag de deuren achter zich dicht getrokken hebben en de konijnen aan hun lot hebben over gelaten. “Omkomen van honger en dorst zonder ontsnappingsmogelijkheid moet voor onvoorstelbare paniek, stress en lijden gezorgd hebben,” zegt Animal Rights campagneleider Erwin Vermeulen.

Een deel van de kooien bestaat uit zogenaamde voedster-kooien, waarin moederkonijnen hun jongen werpen. “Je moet er niet aan denken dat wanhoop deze moeders mogelijk tot kannibalisme heeft gedreven,” zegt Van Campenhout. 

Animal Rights verwacht van de politie dat de daders, ook al kan de misdaad van tien tot vijftien jaar terug dateren, opgespoord worden. Uitgezocht moet worden of deze mensen elders weer opnieuw begonnen zijn. “Het kan niet zo zijn dat degenen die verantwoordelijk zijn voor het creperen van deze konijnen, ergens anders opnieuw hun terreur uitoefenen over andere dieren,” zegt Van Campenhout. “We verwachten van justitie dat deze mensen opgespoord en bestraft worden,” vervolgt ze. “We willen minimaal zien dat de verantwoordelijken een levenslang dierenhoudverbod krijgen opgelegd.” ¹

Zelfs zonder de excessen van Grimbergen is de konijnenhouderij een vreselijke, wrede industrie. Konijnen lopen veelal op gaas in batterijkooien. Maar ook in het door de industrie bejubelde ‘parksysteem’ kunnen konijnen nooit naar buiten, zien nooit daglicht, lopen op plastic bodems met spleten, kunnen niet grazen of graven, zitten in onnatuurlijke groepsverbanden, leven in de ammoniak stank boven hun eigen keutels en urine, is het sterftecijfer en antibioticagebruik hoog, worden rammen en voedsters grotendeels in eenzame opsluiting gehouden, en worden deze seksueel geweld aangedaan bij het afnemen van sperma en kunstmatige inseminatie. Een ‘vleeskonijn’ wordt slechts 10 weken oud, een voedster misschien één jaar.

In België bestaan batterijkooien nog op bedrijven die hun activiteiten zullen stopzetten voor 1 januari 2020. Bedrijven die voor 2014 al ‘verrijkte’ kooien hadden geïnstalleerd, mogen die nog gebruiken tot 31 januari 2024. In Nederland blijven vooralsnog alle systemen toegestaan.

Animal Rights roept de consument daarom op om de komende feestdagen konijn van het menu te laten en te kiezen voor vreedzame, plantaardige alternatieven.

Volgens Het Laatste Nieuws is de eigenaar inmiddels bekend: "Het pand in kwestie is eigendom van de familie Moens. Een erfgenaam laat weten zijn advocaat te hebben ingeschakeld. “Het erf was van mijn vader. Hij woonde er al lang niet meer en is afgelopen jaar op 94-jarige leeftijd overleden. We moeten daar nog opruimen en de woning leegmaken, maar het staat er al jaren op deze manier.”" ¹

Tegen Het Nieuwsblad zegt de advocaat van de familie: “Vader Louis Moens kreeg een hersenbloeding, werd opgenomen, verzorgd bij familie en overleed op 94-jarige leeftijd. Het pand stond en staat ook al vele jaren leeg. Het overlijden van die dieren betreuren we echt, maar daar heeft de familie nu echt niets mee te maken. Zij zijn niet in fout, want na al die jaren treffen ze het zo aan. Het pand is nu wat het is. Er zijn vier erfgenamen, plus een erfdeel ook met kinderen, wat het complexer maakt. Dit is een heel pijnlijk dossier. Niemand wil zoiets meemaken, de familie zelf stelt enkel na zovele jaren vast wat er is geweest en probeert het beste te doen.” ²

Inmiddels is ook het Parket Halle-Vilvoorde ingeschakeld. “Ik ben gechoqueerd”, aldus Grimbergs schepen van Dierenwelzijn Philip Roosen (N-VA) tegen Het Nieuwsblad. “Ik zal met de politie overleggen wat er verder moet gebeuren.”

Op 29 november bericht Het Laatste Nieuws dat het parket van Halle-Vilvoorde een dossier geopend heeft betreffende de horrorstal. Hoe de vork in de steel zit, wordt momenteel door het parket onderzocht. ³

De zaak wordt uiteindelijk geseponeerd.