Inhoud
NVWA-inspecties falen ook in Zuid Nederland
Volgens klokkenluiders binnen de Nederlandse voedsel- en warenautoriteit hebben keuringsartsen van de NVWA toegestaan dat zeker 100, maar mogelijk veel meer, zeer ernstig zieke en kreupele runderen naar slachthuizen in Noord-Nederland werden vervoerd.
Het lot van de dieren is voor iedereen in de sector volledig ondergeschikt aan de economische belangen
Rapportage
Het vervoeren van zieke dieren is verboden vanwege het leed dat ermee gepaard gaat. Als zo'n transport door een NVWA-dierenarts/inspecteur op het slachthuis wordt geconstateerd, moet daarvan een rapport worden opgemaakt, wat vervolgens kan leiden tot boetes voor de boer, veehandelaar, transporteur en slachterij. Maar, volgens RTL Nieuws berichtgeving gebaseerd op gesprekken met (oud-) medewerkers van de NVWA, wordt er in de meeste gevallen geen rapport opgemaakt en volgen er dus ook geen boetes. 1
Na Noord Nederland nu ook het Zuiden
De beschuldiging aan de NVWA uit de RTL Nieuws uitzending van 1 mei had vooral betrekking op de divisie Keuren in Noord-Nederland. Hoe de situatie is in de rest van het land, was onduidelijk.
Uit een informatieverzoek onder de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) door de Belgische tak van Animal Rights, blijkt nu dat ook in het Zuiden van Nederland NVWA inspecteurs hun werk niet naar behoren doen. Dieren die door NVWA inspecteurs in Nederland goedgekeurd worden voor transport worden vervolgens door hun Belgische collega’s van het Federaal agentschap voor de veiligheid van de voedselketen FAVV als niet-transportwaardig beoordeeld.
Geval 1
Op 4 mei 2017 gebruikte een vee- en varkenshandel uit het Noord-Brabantse Reusel, een Roosendaalse vervoerder om 38 varkens naar het slachthuis Comeco in het Belgische Hoogstraten te vervoeren. Op het gezondheid certificaat, getekend door een NVWA dierenarts/inspecteur, staat: “Op het ogenblik van inspectie waren de dieren waarop dit gezondheidscertificaat betrekking heeft, geschikt om voor de op 04/05/2017 geplande reis te worden vervoerd overeenkomstig de bepalingen van Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad.”
Bij aankomst dacht de collega van de FAVV daar echter heel anders over. Onder de noemer ‘Vastgestelde gebrek’ noteert hij: “Dieren in algemene slechte conditie; cachexie; manke dieren; 3 dieren die niet zelfstandig konden lopen ten gevolge van letsel aan poten; navelabcessen zelfs één tot op de grond; een voetbal-groot abces in de hals. Staartbijters; Deze varkens komen van een Nederlands verzamelcentrum.”
De dieren worden AM (ante mortem) afgekeurd en werden zeer waarschijnlijk dus gedood en afgevoerd naar een destructiebedrijf.
Geval 2
En dat was niet de eerste keer voor dit varkensverzamelcentrum. Ook op 29 december 2016 bracht dezelfde Roosendaalse vervoerder varkens vanuit Reusel naar een Belgisch slachthuis. Deze keer ging het om 134 varkens en het slachthuis van bestemming was Porc Meat in Zele. Ook deze keer achtte een NVWA-dierenarts deze varkens “geschikt om voor de op 29/12/2016 geplande reis te worden vervoerd overeenkomstig de bepalingen van Verordening (EG) nr. 1/2005 van de Raad.”
Ook in dit geval kwam de FAVV-inspecteur tot een hele andere conclusie: “Meer dan 20% kreupele varkens, niet transportwaardig om op een diervriendelijke manier intracommunautair vervoerd te worden. Varkens met allerhande pathologie die niet uitgroeien tot volwaardig mestvarken. Dieren met poly-artritis, femur fractuur mank, staartnecroseletsels, opgezette boeggewrichten, navel- en inguinale hernias en 1 fokzeug met prolaps ani door kreupelheid.”
Geval 3
In de rapporten die Animal Rights in handen heeft, wordt ook een vee- en varkenshandel uit Knegsel, eveneens uit Noord-Brabant, genoemd. Op 10 maart 2016 bracht dit bedrijf varkens naar slachthuis Porc Meat te Zele, waarmee volgens de FAVV van alles mis was: “Van de 21 reformen fokvarkens waren er 10 die niet in staat zijn pijnloos te kunnen lopen, ze vertoonden pantritium, decubitusletsels, artritis van schoudergewrichten, arthritis van de spronggewrichten, dieren met opgezette femuro-patellaire gewrichten. Er bevonden zich ook nog 10 varkens met gebreken aan de navel (navelbreuken, ontsteking) panaritiumletsels, enz die geen normaal slachtgewicht hadden (dus “achterblijvers” met chronische letsels). Dus dieren niet geschikt voor intra communautair transport.”
Ook nu weer waren de varkens door een NVWA dierenarts goedgekeurd voor transport.
Geval 4
Deze zelfde dierenarts keurde ruim een maand later, op 22 april 2016, opnieuw een varkenstransport van deze zelfde veehandelaar uit Knegsel naar het slachthuis van Genk en ‘miste’ tijdens zijn inspectie een varken met een “Darmprolaps, lengte tussen 8 a 10 cm kreupel”.
Geval 5
Op 7 april 2017 transporteerde een varkens en veehandel uit het Noord-Brabantse Reek, varkens van een verzamelplaats in het Gelderse Lunteren naar slachthuis Porc Meat Zele.
Er moet nu voor de lezer een duidelijke trend zichtbaar zijn: Een NVWA-dierenarts oordeelt de varkens geschikt voor transport, waarna haar collega-inspecteur bij de Belgische zusterorganisatie FAVV tal van gebreken vaststelt: “- 15 kleine en minder kleine Mestvarkens met meerdere abscissen die leiden tot verregaande kreupelheid en onnodig lijden tijdens transport. Hiervan werden er 6 geweigerd ter slachting en ter plaatse afgemaakt voor destruktie. Deze dieren konden niet diervriendelijk worden vervoerd en vormen derhalve een inbreuk op het dierenwelzijn. -Ook werd vastgesteld dat de kleine biggetjes (4 van 10 kg) tussen de grote varkens werden vervoerd wat niet kan. -70 % van de kleine varkens vertonen staartnecroseletsels.”
Diverse varkens worden 'in beslag genomen' wat waarschijnlijk inhoud dat ze ze zijn gedood en afgevoerd voor destructie.
Verantwoordelijkheid van de sector en de NVWA
Uiteraard is het vooral de sector zelf - de boeren, veehandelaren, verzamelcentra, transporteurs, en slachthuizen - die verantwoordelijk is voor dierenwelzijn en volksgezondheid. De beelden die Animal Rights met grote regelmaat naar buiten brengt uit stallen, van transporten en uit slachthuizen, tonen keer op keer aan dat de sector volstrekt onbetrouwbaar is in dat opzicht. "Het lot van de dieren is voor iedereen in de sector volledig ondergeschikt aan de economische belangen," zegt Animal Rights campagneleider Erwin Vermeulen. "De overkoepelende organisaties collaboreren vervolgens door misstanden te ontkennen of af te doen als uitzonderlijke excessen."
Waar de sector faalt is het de taak van de NVWA - ondanks onderbezetting en gebrek aan budget - om op te treden. Ook dit controle systeem lijkt volledig kapot te zijn, zoals onder andere dit onderzoek aantoont.
Onderzoek
Naar het optreden van de dierenartsen in middelgrote slachthuizen lopen nu meerdere onderzoeken. Zowel de interne onderzoeksdienst van de NVWA als een extern bureau lichten het hele keuringsproces door. Minister Carola Schouten kan dit nu uitbreiden met een onderzoek naar keuringen van dieren voor transport in heel Nederland.
Animal Rights
Alleen een drastische maatschappelijke omwenteling kan deze misstanden werkelijk een halt toe roepen. Animal Rights roept iedereen op om over te stappen op een plantaardig dieet.
Verklarende woordenlijst
Intracommunautair betekent: tussen lidstaten van de Europese Unie onderling.
Pathologie of ziekteleer is de studie van het ontstaan en verloop van ziekten.
Cachexie is een vorm van extreme magerheid. Vermagering treedt op in de terminale fase en vergevorderde stadia van bepaalde (chronische) aandoeningen zoals kanker en bij ernstige infectieziekten of bij grote ouderdom.
Abcessen zijn vrijwel altijd het gevolg van een bacteriële infectie. De bacteriën scheiden toxinen af en veroorzaken het afsterven van cellen ter plaatse en een ontstekingsreactie, die afweercellen aantrekt, die ten dele ook weer uit elkaar barsten. Hierdoor ontstaat een holte in het weefsel, gevuld met etter. Etter bestaat uit vervloeide dode weefselcellen, levende en dode bacteriën en dode witte bloedcellen. Abcessen kunnen overal op en in het lichaam voorkomen.
Artritis is een ontsteking van de gewrichten.
Polyartritis is een aandoening die gepaard gaat met chronische ontstekingen van meer dan 4 gewrichten (poly = veel).
femurfractuur, een botbreuk ofwel fractuur in het bovenste gedeelte van het dijbeen.
Necrose is het plaatselijk afsterven van weefsel. Necrose is vaak schadelijk voor het organisme aangezien de celinhoud niet meteen verwijderd wordt, en zo omliggende cellen kan aantasten. Necrotisch weefsel heeft meestal een zwarte kleur. Het kan ontstaan door verminderde doorbloeding, decubitus (doorliggen), verbranding enzovoorts. Het is niet altijd goed vast te stellen, maar het lijkt er op dat er eerst staartnecrose ontstaat en dan staarbijten. Bij varkens kan het onder ander voortkomen uit schimmeltoxinen in voer.
Boeggewricht is het schoudergewricht (bij dieren).
Een breuk (hernia) is een zwakke plek of scheur in de buikwand. Organen die zich in de buikholte bevinden, kunnen door een breuk naar buiten uitstulpen.
Hernia inguinalis is een liesbreuk, een aandoening die bestaat uit een uitstulping van het buikvlies in de liesstreek, waardoor organen die normaal in de buikholte zitten (zoals de dunne darm) uit gaan puilen.
Bij een navelbreuk (hernia umbilicalis) is er sprake van een uitstulping in of in de buurt van de navel.
Er is sprake van een prolaps als weefsel, dat zich normaal binnen in het lichaam bevindt, door een bestaande opening naar buiten uitstulpt.
Bij een Prolaps ani/darmprolaps/anale prolaps betekent dit dat een gedeelte van de endeldarm door de anus naar buiten is uitgezakt.
Panaritium of fijt is een verergering van een nagelriemontsteking (paronychia) naar een ontsteking van de gehele poot. Onbehandeld kan panaritium onderliggend bot, gewricht en pees aantasten.
Decubitus is een beschadiging van de huid en/of het weefsel daaronder, die veroorzaakt is door druk, schuiven of een combinatie hiervan. Meestal is dat op een plaats waar bot uitsteekt, zoals bij de hielen, ellebogen, enkels, heup of het schouderblad of stuitje. Andere namen voor decubitus zijn: druknecrose, doorligwonde, drukwonde of bedzeer.
Het bovenste spronggewricht is een scharniergewricht en verbindt het scheenbeen (tibia) en kuitbeen (fibula) met het sprongbeen (talus). Het onderste spronggewricht wordt gevormd door drie gewrichtsvlakken tussen drie voetwortelbeentjes: sprongbeen (talus), het hielbeen (calcaneus), en os naviculare.
De term 'patellofemoraal' is afgeleid van de Latijnse woorden patella en femur, die respectievelijk 'knieschijf' en 'dijbeen' betekenen. Het betekent dat de knieschijf niet goed 'spoort' in de groeven van het bovenbeen waardoor de klachten ontstaan.
