Operatie: Red Sylvia

We zien dieren graag in vrijheid leven waar ze uiting kunnen geven aan hun natuurlijke gedrag, maar het eenzame verwilderde Drentse Heideschaap lijdt. Animal Rights campagnemedewerker Roel Binnendijk: “Deze schapensoort is mede gefokt op de groei van wol. Zonder inmenging van de mens wordt de vacht almaar groter. Dit leidt niet alleen tot vervilting – dat voor pijnlijke afknelling van de huid zorgt, maar het vergroot ook de kans op parasieten. Daarnaast kan de enorme warme vacht tijdens een hittegolf fataal worden.” Schapen zijn kuddedieren en zoeken de veiligheid van de groep op. Een enkel kuddedier zal daarom altijd gestrest zijn en zich eenzaam voelen.

Het riante leefgebied van Sylvia in Noord-Brabant, zo’n honderd hectare dicht bij de Belgische grens, creëerde een enorme uitdaging voor ons. Hoe vang je een schaap dat zo alert is dat ze al op 200 meter afstand op de vlucht slaat? Schaapherder Bart van Ekkendonk had eerder al een poging ondernomen om het destijdse duo te vangen en was nog steeds bereid om te assisteren met het vangen van de overgebleven Sylvia. Hij raadde ons aan om de vaste schuilplekken en looproutes in kaart te brengen. Met behulp van een drone lukte het ons en maakten we vervolgens met Bart een plan. Door de mensen op de juiste plek te positioneren zou het mogelijk zijn om Sylvia via een schuilplek in een fuik te drijven. Uitgezette afrasteringshekken zouden haar in het nieuw geplaatste hekwerk moeten bewegen.

Op zondag 12 maart zijn we met zeventien personen bij elkaar gekomen. We positioneerden onszelf in kleine groepjes rondom Sylvia, hielden contact via walkietalkies en probeerden ons plan uit te voeren. Maar Sylvia schrok van een omstander en sloeg op de vlucht, nog voordat we konden beginnen. Tijdens de uren die volgden verloren we haar zelfs geruime tijd uit het oog. Plotseling dook ze weer op en konden we haar – verrassend genoeg precies volgens plan – langs de schuilplek in de fuik drijven. Ze liep rechtstreeks in onze ‘val’, die haar redding bleek.

Schaapherder Bart wist haar kundig en met zo min mogelijk stress in een trailer te begeleiden. Een lange rit naar haar permanente opvang direct na de langdurige vangactie zou Sylvia mogelijk te veel zijn, dus besloten we dat ze eerst op een nabijgelegen opvanglocatie met soortgenoten tot rust mocht komen. Aanvankelijk wilde Sylvia op de tijdelijke opvang niet eten en vond ze geen aansluiting bij soortgenoten, doordat ze van haar enorme vacht terugdeinsden. Er werd besloten om haar toch maar vroegtijdig te scheren, ook al zou dat in zo’n vroeg stadium extra stressvol voor haar zijn. Op kundige en rustige wijze werd ze ontdaan van haar vacht. En onder dat bizarre volume wol kwam gelukkig, maar verrassend genoeg weinig letsel tevoorschijn.

Na enige tijd was het zo ver, Sylvia zou haar laatste rit maken naar haar permanente verblijf. Stichting Akka’s Ganzenparadijs bracht haar in maart naar een van haar locaties waar meerdere dieren met een bijzonder verleden mogen verblijven. Ze mag nu in een veilige omgeving van acht hectare vertoeven waar ze alle zorg, liefde en aandacht krijgt zie ze verdient. Ze is onder soortgenoten en trekt graag op met enkele andere Drentse Heideschapen.

Midden juli, bijna een half jaar na onze eerste kennismaking, zochten we Sylvia in haar nieuwe thuis op. Ze naderde ons op enkele meters afstand. Nog steeds enigszins alert. De eigenaresse van de opvang vertelde ons dat Sylvia soms uit haar hand durft te eten. Twee weken later berichtte ze ons nog trots dat Sylvia het voor het eerst had toegelaten om geaaid te worden.

In ons werk spreken we helaas vrijwel altijd over duizenden, zelfs over miljoenen dieren. Duizelingwekkende aantallen dieren. Dieren die een beter lot verdienen dan dat ze nu krijgen in ons land. Voor ons is het soms zwaar, en kan het zelfs frustrerend zijn om niet direct het verschil te kunnen maken. Maar voor Sylvia hebben we het verschil gemaakt. We hebben haar niet alleen van de jagerskogel gered, maar ook een dierwaardig bestaan gegeven.

Sylvia hadden we niet kunnen redden zonder opvangplek. We zijn Akka's Ganzenparadijs erg dankbaar dat zij Sylvia een mooi thuis heeft gegeven. Zo'n opvang kost wel geld. Zo zijn er in het begin dierenartskosten gemaakt van 210 euro en zijn er maandelijks twee zakken muesli, vier balen hooi en vier balen vlas stal nodig á 100 euro. We zouden graag een mooie cheque meegeven aan Akka's Ganzenparadijs voor de zorgkosten van Sylvia. Help je mee dit mogelijk te maken voor Sylvia?
Gebruik de betaallink of maak jouw donatie zelf over:

IBAN: NL 29 TRIO 0786 9390 79 / BE 51 5230 8073 1862 Onder vermelding van: Sylvia