Phaedra en haar biggen hun leven was niets waard

Phaedra en haar biggen werden geboren in een stal zonder daglicht, vol drukkende warme lucht die naar ammoniak rook. Ze leefden een triest bestaan op vuile roosters boven hun eigen ontlasting. De stal werd gedeeld met talloze andere zeugen en biggen. Elk van hen zijn onschuldige gevangenen die in stilte lijden achter de gesloten deuren van de varkensindustrie.

Nu liggen Phaedra en haar biggen bij het afval. Opgedroogd bloed dat uit Phaedra's snuit stroomde, kleeft aan de betonnen vloer. Ze zijn anoniem gestorven in een Vlaamse varkensstal. Hun soortgenoten die nu nog leven, hebben amper meer geluk. Zij zullen op gruwelijke wijze eindigen in het slachthuis.

Varkens in de vleesindustrie hebben geen leven, omdat ze letterlijk alleen maar geboren worden om te sterven. De vleesindustrie behandelt dieren op geen enkel moment van hun leven met respect. Vanaf het moment dat ze geboren worden tot als ze sterven worden de dieren uitgebuit zodat de rekken in de supermarkt kunnen aangevuld worden met vlees. Dierenlevens doen er niet toe, alleen het winstbejag telt.

De beelden tonen de trieste realiteit van de varkensindustrie, waar dieren enkel medische zorgen krijgen indien dit economisch rendabel is en belang heeft voor de menselijke gezondheid.

Op de foto's zien we rottende kadavers vol met vliegen, uitpuilende tonnen met ingewanden en talloze jonge biggen die slechts enkele dagen oud zijn. De beelden tonen de trieste realiteit van de varkensindustrie. Zwakke, zieke of gewonde dieren krijgen vaak geen individuele medische zorgen omdat de dieren gereduceerd worden tot producten en door de industrie niet gezien worden als levende, voelende wezens die respect verdienen.

De sterftecijfers in de varkensindustrie lopen hoog op in de kraamstallen. Door selectieve foktechnieken is de industrie er in geslaagd zeugen te creëren die onnatuurlijk veel biggen werpen. De keerzijde van de hoge worpcijfers is dat biggen kleiner en zwakker ter wereld komen, en dat er heel wat doodgeboren dieren zijn.

Zolang het percentage doodgeboren biggen op een Vlaams bedrijf niet boven de 8% uitstijgt, wordt dit als normaal beschouwd. Binnen de eerste weken na de geboorte ligt het gemiddelde uitvalcijfer rond de 15%. De doodgeboren biggen en de biggen die na de geboorte overlijden in de Vlaamse stallen zou maximaal 19% mogen bedragen. ¹ Ook de zeugen hebben het zwaar: Zo'n 10% van de zeugen zou al sterven in de stallen voordat ze een eerste keer biggen krijgen. ²

In Nederland is er sprake van een uitval tussen de 5,5 en 6% procent bij de zeugen. ¹ Volgens cijfers van Agrovision stierf in 2020 tussen de 2,3 en 2,4% van de gespeende biggen in de Nederlandse varkensstallen. Voor datzelfde jaar lag de uitval bij vleesvarkens tussen 2,5 tot 2,6%. ² Het uitvalspercentage van biggen voordat ze gespeend zijn zou 12,2% bedragen in 2019. ³

Nederland telt 12 miljoen varkens, ⁴ waarvan er zo'n 312.000 varkens jaarlijks een enge dood sterven in de stallen.

Animal Rights pleit voor een volledige transitie naar een plantaardige samenleving: dat is de enige manier om het dierenleed veroorzaakt door de destructieve en meedogenloze veehouderij een halt toe te roepen.

De alternatieven zijn er al: Lees hier meer over de heerlijke plantaardige alternatieven voor varkensvlees.