Inhoud
Ratten doodschieten met een luchtbuks: het mag
Het doden van ratten door middel van het geweer is onder voorwaarden toegestaan. En het gebeurt steeds vaker dat de dieren met een luchtbuks worden doodgeschoten nu meldingen over 'plagen' toenemen. Een slechte zaak, vindt Animal Rights. Wij mensen zijn zelf verantwoordelijk voor de overlast.
Gemeente zet rattenjager in
Sinds een wetswijziging in 2018 is het doden van ratten door middel van het geweer onder voorwaarden toegestaan. Hiervoor is toestemming van de grondgebruiker nodig en is een ontheffing van de provincie verplicht. Het doodschieten van ratten wordt ingezet om 'rattenplagen' tegen te gaan.1
Vooral in de grote steden zoals Amsterdam, maar ook in de rest van het land groeit het aantal meldingen van overlast. Zo heeft ook de gemeente Roosendaal een rattenbestrijder met luchtbuks ingezet: die schiet tot zo'n 31 ratten dood in een 'werkdag'.2
Ons afval, rat krijgt de schuld
Een argument voor het doodschieten van de ratten is dat er minder 'bijvangst' is dan wanneer er gif wordt gestrooid of klemmen worden gezet. Daarmee worden, onbedoeld, ook andere dieren gedood. Maar dat betekent niet dat het doodschieten dus de juiste oplossing is. Ratten horen bij ons ecosysteem. De oorzaak van een 'overdaad' aan ratten is eenduidig: etensresten op straat. En het zijn mensen die daar verantwoordelijk voor zijn.
Campagnecoördinator Anna Krijger: "Het doodschieten van ratten is exemplarisch voor de manier waarop we tegen dieren aankijken. Als wij last van ze hebben dan moeten ze maar dood. Terwijl wij zelf juist de oorzaak zijn van die 'last'. Als wij ons afval op straat gooien, dan voeren we de ratten en creëren we zelf het probleem."
Individuen met gevoel
De rattenjager van de gemeente Roosendaal legt uit dat de leiders onder de ratten de jongere dieren kunnen waarschuwen voor gevaar. "Het zijn echt heel slimme dieren."1 De rat is bovendien een sociaal en voelend dier - en dus geen schietschijf.
Animal Rights heeft sinds oktober 2019 een samenwerking met onder andere Universiteit Utrecht om ratten die gefokt zijn als proefdieren te herplaatsen. Adoptanten geven de ratjes een waardig leven en ervaren dat het slechte imago van de dieren op louter vooroordelen berust.
