Reactie Animal Rights op Dierenwelzijn in de Grondwet in België

Bij Animal Rights staat men niet te juichen over de opname van dierenwelzijn in de Belgische grondwet. De dierenrechtenorganisatie ziet het vooral als symboolpolitiek. “Net als vergelijkbare vermeldingen in de Duitse en Luxemburgse grondwet, gaat het voor de dieren geen enkel verschil maken,” voorspelt Animal Rights directeur Susan Hartland.

Het probleem is vooral dat de bescherming van dieren ondergebracht wordt in artikel 7 bis van de grondwet, opeengehoopt met duurzaamheid en solidariteit met toekomstige generaties.

Om daadwerkelijk iets voor de dieren te betekenen, hadden de dieren opgenomen moeten worden in anti-discriminatie artikel 11, wat dieren zou erkennen als (rechts)personen en zou beschermen tegen discriminatie op basis van soort (vergelijkbaar met discriminatie op basis van ras of geslacht).

Daarom pleit Animal Rights, dat in beide landen actief is, in Nederland voor opname van het woord ‘soort’ in artikel 1 van de grondwet. Artikel 1 zou dan luiden: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras, geslacht, soort, handicap, seksuele gerichtheid of op welke grond dan ook, is niet toegestaan.”

Jagers, veehouders en dierproefnemers hadden dan daadwerkelijk iets te vrezen gehad. Het huidige “streven” van de federale staat, de gemeenschappen en de gewesten “naar bescherming van en zorg voor dieren als wezens met gevoel,” is een heel klein stapje in de goede richting. “Hoewel het niets voor de dieren gaat doen op korte termijn en vrijwel onbruikbaar zal zijn in de rechtszaal, is het wel een teken des tijds, onderdeel van de langzame progressie naar meer consideratie met andere dieren dan mensen,” zegt Hartland.