Structureel dierenleed bij eendenslachter Tomassen Duck-To

Eveneens sinds 2017 bekijkt de dierenrechtenorganisatie met enige regelmaat de inspectierapporten van de Nederlandse voedsel- en warenautoriteit (NVWA) over dit slachthuis die verkregen worden via de Wet openbaarheid van bestuur (Wob). Altijd weer blijken er vele misstanden te zijn met groot dierenleed als gevolg.

Het meest recente Wob verzoek beslaat de eerste vier maanden van 2019 plus een aantal dagen van mei. In die periode werd Tomassen Duck-To drie maal met € 2500 beboet voor het overtreden van meerdere dierenwelzijnsvoorschriften in de maanden daaraan voorafgaand.

Op 5 april 2019 werd Tomassen een boete opgelegd van € 2500 voor wetsovertredingen op 28 juni 2018. Toen werd door de toezichthoudend dierenarts vastgesteld dat drie eenden na het automatisch mes en voor het aansnijden door de nasnijder tekenen van bewustzijn vertoonden, namelijk een opgetrokken nek, bewegen met de kop en fladderen. Ook een vierde eend die niet correct in de haken hing, vertoonde tekenen van bewustzijn, hetgeen is vastgelegd op film door de dierenarts.

Eveneens op 5 april 2019 ontving Tomassen een boetebeschikking van € 2500 voor dezelfde misstanden op 12 juli 2018. De toezichthoudend dierenarts constateerde dat een eend na het automatisch mes en voor het aansnijden door de nasnijder tekenen van bewustzijn vertoonde, namelijk een opgetrokken nek, bewegen met de kop en ritmische ademhalingsbewegingen.

“Falende verdoving waardoor eenden bij volle bewustzijn de keel wordt doorgesneden is een steeds terugkerend probleem bij dit slachthuis,” zegt Animal Rights campagneleider Erwin Vermeulen. “We lezen dit ook terug in de NVWA inspectierapporten van 2017 en 2018.”

Ook hittestress is iedere zomer een terugkerende marteling bij Tomassen met ongelofelijk lijden en soms grote sterfte tot gevolg. Op 10 mei 2019 ontving Tomassen opnieuw een boete van € 2500 voor dierenleed veroorzaakt op 26 juli 2018. De beschrijving van de inspecteur in het Rapport van Bevindingen geeft goed weer hoe er met dieren omgesprongen wordt op dit slachthuis: “Ik stond bij het waterbad en ik zag dat de ophangers vanaf het bordes veel dode eenden het bordes afgooiden. Rond 14:45 uur was er een storing ontstaan op de delenafdeling, hierdoor heeft het bedrijf ruim een uur geen levende eenden aangehangen. Rond 16:00 uur is men weer begonnen met het aanhangen van levende eenden. Ik zag dat uit de eerste drie containers (deze hadden gedurende de storing op de container aanvoerband gestaan, zonder ventilatie), 20 dode eenden werden uitgeselecteerd. Er stonden toen nog ongeveer 3000 eenden in de aanvoerhal, die geslacht moesten worden. Ik zag dat de eenden om 13:34 uur op het bedrijf waren gearriveerd.”

De inspecteur zag dat de wachtende eenden tekenen van hittestress vertoonden: “Ik zag de eenden namelijk versneld ademhalen met open snavel. Dit is een reactie op hittestress (al dan niet in combinatie met een tekort aan zuurstof), dat wil zeggen dat de eenden zichtbaar moeite hadden om overtollige warmte kwijt te raken. Ik zag ook dat de eenden op de aanvoerband naar lucht bleven happen. Ik zag ook dat er geen ventilatie op de aanvoerband aanwezig was. Het bedrijf heeft geen stappen ondernomen om ventilatie mogelijk te maken bij de aanvoerband.” Het was die dag in de Bilt 35,7 graden.

Rond 16:55 uur, staat de teller bij het ophangbordes op 93 dode eenden. Het totaal percentage dode eenden uit desbetreffende vrachtwagen komt daarmee uit op 2,16%. De handhavingsnorm van de NVWA is boven 0,5% dode dieren.

De inspecteur verricht een eenvoudige sectie op enkele gestorven eenden: “De dode eenden voelden heet aan. Ik stelde vast, vanuit mijn deskundigheid als dierenarts, dat de doodsoorzaak van deze eenden hartfalen als gevolg van met bloed gevulde longen was.” Hij stuurt ook drie dode eenden naar de Gezondheidsdienst voor Dieren (GD) in Deventer. Daar wordt geconcludeerd: “Er is sprake van zeer acute hartspierdegeneratie. De combinatie van bevindingen en de resultaten van het vervolgonderzoek past bij hittestress.”

De inspecteur sluit af met: “De eenden zijn op het slachthuis doodgegaan door de hittestress, dit gaat gepaard met pijn/spanning en lijden. De eenden zijn doodgegaan als gevolg van oververhitting. Er werd na aankomst op het slachthuis onvoldoende rekening gehouden met de weersomstandigheden ondanks het feit dat er sprake was van extreme weersomstandigheden. Er werd niet voor voldoende ventilatie gezorgd. Hieruit blijkt dat het bedrijf geen afdoende maatregelen heeft getroffen om de dieren fysiek comfort en fysieke bescherming te bieden.”

Deze grove nalatigheid met de dood van bijna honderd eenden tot gevolg, wordt dus afgedaan met 2500 euro boete. “Een dergelijke ‘straf’ heeft geen enkel effect,” zegt Vermeulen. “En dus stapelde ook in de eerste vier maanden van 2019 het dierenleed zich op bij Tomassen Duck-To."

Zowel op 11 januari als op 7 maart constateren inspecteurs dat meer dan één eend per minuut niet volledig bedwelmd aangesneden worden. Dit is niet eens reden tot het opstellen van een rapport van bevindingen; men vult het zout bij in het waterbad waarin de eenden elektrisch verdoofd worden, voordat hun kelen worden doorgesneden.

Op 28 januari komen eenden na het ophangen in de knel door een smalle doorgang tussen een metalen rand en de achterkant van het keurbordes.

Een derde steeds terugkerende vorm van dierenmishandeling is de ruwe behandeling van levende eenden door medewerkers. Op 18 februari gooit een ophanger een eend waarvan hij dacht dat deze dood was met harde smak naast de bak met dode eenden op de grond. De NVWA inspecteur constateert: “dier was niet dood en lag nog te spartelen op de grond. vervolgens wordt het dier opgepakt en als nog aangehangen aan de lijn.” Toch stelt hij geen rapport van bevindingen op. Hij maakt in plaats daarvan melding bij de bedrijfsleider over deze medewerker.

“Wat het nu drie jaar lopende Animal Rights onderzoek van de inspectierapporten van de Ermelose eendenslachter onomstootbaar aantoont, is dat falende verdoving, hittestress en ruwe behandeling van eenden een structureel probleem zijn bij Tomassen Duck-To,” concludeert Vermeulen. “Het lijden en sterven van eenden door grove nalatigheid van het slachthuis is een chronische tekortkoming waarvan de NVWA en het ministerie van LNV op de hoogte zijn. De steeds weer opgelegde boetes brengen daarin geen verandering. Animal Rights eist dat het slachthuis gesloten wordt.”