Update: Animal Rights eist moratorium op jacht in wolvengebied

Toen wolvin Naya begin januari 2018 het Vlaamse grondgebied binnenliep, was de Vlaamse overheid daar op geen enkele manier op voorbereid. Vlaanderen had op dat ogenblik zelfs geen aanzet tot een wolvenplan. In zeven haasten werd een Vlaams Wolvenplan klaargestoomd. Alle denkbare actoren werden rond de tafel gezet om het document snel goed te keuren, en om vervolgens werd op het terrein business as usual te bedrijven.

In hartje wolvengebied werden massale drukjachten op everzwijnen georganiseerd alsof er nooit iets veranderd was. Jagers bleven genieten van alle privileges zoals het bezetten van hoogzitten en het betreden van het terrein met terreinwagens. Dat alles ook – en vooral zelfs – in de schemering, als de wolven het meest actief zijn. Jaarrond bleef het wolventerritorium één groot schietkraam zonder noemenswaardig toezicht.

In al zijn naïviteit vertrouwde het Agentschap voor Natuur en Bos (ANB) de zorg voor de wolven mee toe aan de actoren op het terrein die het grootst in aantal waren: de plaatselijke jagers . Een noodgreep, want met slechts een handvol natuurinspecteurs voor heel Limburg was het al op voorhand zonneklaar dat het ANB niet zelf de bewaking op het terrein niet alleen zou kunnen garanderen.

Een deel van de Vlaamse jagers maakte er nochtans vanaf dag één geen geheim van dat ze de wolf liever kwijt dan rijk was en deed er alles aan om te suggereren dat de wolven waren ‘uitgezet’. Ondanks wetenschappelijk bewijs dat de Vlaamse wolven Naya, Roger en August zwervers zijn die via Nederland uit Duitsland zijn gekomen, blijven tal van jagers tot op vandaag op sociale media verklaren dat de wolven zijn uitgezet.

Het Agentschap voor Natuur en Bos nam een risico door de jagerij mee verantwoordelijkheid te geven in het opvolgen van de wolven. Die aanpak heeft dramatische gevolgen gehad: de Vlaamse overheid, verantwoordelijk voor de duurzame instandhouding van de soort op haar grondgebied, gaat compleet de mist in. Dat is het gevolg van de houding van de top van ANB die liever jagers faciliteert dan haar eigen boswachters en natuurinspecteurs de middelen te geven die nodig zijn om die duurzame staat van instandhouding af te dwingen. Zeker bij de Natuurinspectie is het personeelstekort hemeltergend. Schuldig verzuim is de enige gepaste term hiervoor.

Daarom eisen Landschap vzw, Vogelbescherming Vlaanderen, Natuurhulpcentrum Opglabbeek en Animal Rights nu een onmiddellijk moratorium op de jacht in wolvengebied om erger te voorkomen. Wolf August is immers nog in het wolventerritorium aanwezig en loopt elke dag het risico om hetzelfde lot te ondergaan als Naya. Bij ongewijzigd beleid is het slechts een kwestie van dagen voor de Vlaamse overheid ook haar laatste levende wolf in Noord-Limburg verliest. Alleen met een totaalverbod op jacht in het hele wolventerritorium is er enige kans op een ‘doorstart’ van de prille wolvenpopulatie in Vlaanderen.

Tegelijk pleiten Landschap vzw, Vogelbescherming Vlaanderen, Natuurhulpcentrum Opglabbeek en Animal Rights voor een onmiddellijke versterking van de Natuurinspectie in het wolvengebied. In het bijzonder moet de Natuurinspectie in Limburg drastisch versterkt worden om de pakkans van malafide figuren flink de hoogte in te jagen. Nu het steeds waarschijnlijker wordt dat wolven zich in de komende jaren ook in andere delen van Limburg gaan vestigen, zal alleen al deze soort voor extra werk zorgen. Het kan niet de bedoeling zijn dat ondertussen andere dossiers niet worden opgevolgd. Ook in delen van de Antwerpse Kempen en Vlaams-Brabant kan men maar beter nu al die versterking voorbereiden.

Verder mag het Agentschap voor Natuur en Bos ook eens nadenken over de vraag of het nog wenselijk is om het grote publiek de toegang te verbieden tot zogenaamde ‘rustgebieden’ om die dan vervolgens wél open te stellen voor cowboys met jeeps en jachtwapens. Wij eisen niet minder dan dat ‘rustgebieden’ ook effectief rustgebieden zijn. Jagers horen daar dus niet thuis.

Landschap vzw, Vogelbescherming Vlaanderen, Natuurhulpcentrum Opglabbeek en Animal Rights gaan ten gepasten tijde aankloppen bij de nieuwe Vlaamse minister voor Omgeving, Energie, Toerisme en Justitie, Zuhal Demir. Zij is niet bezwaard door het verleden of door banden met belangengroepen, en bovendien is zij afkomstig uit Limburgs wolvengebied. Als beleidsverantwoordelijke is het nu aan haar om het Agentschap voor Natuur en Bos te wapenen. Een Europees zeldzaam icoon verdient de beste bescherming, geen business as usual.