Vegetarisme voldoende om dieren niet te laten lijden? Ontkracht!

Laten we voor de duidelijkheid naar de definities kijken. Wat verstaan we precies onder vegetarisme? Vegetariërs consumeren geen vlees en vis. Sommige vegetariërs mijden ook voedingsmiddelen waarin dierlijke ingrediënten zijn verwerkt, zoals gelatine (te vinden in winegums, drop etc.) en stremsel (te vinden in kaas). Gelatine komt uit botten en stremsel uit magen en de dieren zijn gedood om deze 'producten' te verkrijgen.

Veganisten consumeren geen enkel dierlijk product. Zij kiezen er dus voor om ook geen zuivelproducten (zoals kaas, melk en yoghurt), eieren, honing en andere voedingsmiddelen te consumeren die afkomstig zijn van dieren. Veganisten dragen hiernaast ook geen dierlijke producten zoals leer en wol en gebruiken enkel dierproefvrije en plantaardige huidverzorgingsproducten, schoonmaakmiddelen etc. Veganisten zijn ervan overtuigd dat dieren niet uitgebuit mogen worden door mensen. Dieren zijn niet op deze aarde om opgegeten te worden, te dragen, te gebruiken voor experimenten of te dienen als amusement. Kort samengevat: veganisme is het niet gebruiken van dierlijke producten.

Misschien denk je: "Een koe geeft melk toch? En kippen leggen eieren? En bij de consumptie van honing doe je bijen toch geen pijn?" Mensen denken vaak dat het eten van deze dierlijke producten niet erg is, omdat je het dier zelf niet op eet. Helaas veroorzaken ook deze producten veel dierenleed.

Zo worden kalfjes in de zuivelindustrie direct na hun geboorte bij hun moeder weggehaald. Dit zorgt voor veel verdriet, zowel bij het kalf als de koe die haar kind is kwijtgeraakt. Mannelijke kalfjes worden meestal vetgemest en binnen een jaar geslacht. Vrouwelijke kalfjes krijgen hetzelfde leven als hun moeder: een kort leven, waarin ze een paar jaar achter elkaar kunstmatig zwanger wordt gemaakt. Na de geboorte van een kalf komt immers de melkproductie op gang. Veel koeien zijn als ze 5 jaar zijn al niet meer efficiënt genoeg voor de zuivelindustrie. Ze gaan dan naar de slacht, terwijl een koe wel 20 jaar kan worden.

In de eierindustrie zitten kippen met duizenden bij elkaar. Omdat de stal overvol is, hebben ze weinig bewegingsruimte. Ze hebben vaak gebroken botten en leiden aan osteoporose. Dat komt omdat hun lichaam veel calcium verliest dat nodig is voor de productie van eierschalen. Kippen leggen niet van nature zoveel eieren als tegenwoordig, dat doen ze omdat ze gefokt zijn op een hoge eierproductie. Haantjes kunnen geen eieren leggen. Ook zijn ze niet gefokt om zo snel mogelijk te groeien voor de productie van vlees. Kortom, ze zijn ‘nutteloos’ voor de eierindustrie. Maar omdat je van tevoren niet weet of er een mannetje of vrouwtje uit een ei komt, komen er ook veel haantjes uit de eieren die gelegd zijn door de moederdieren (moederdieren moeten bevruchte eieren 'produceren' waar de leghennen uitkomen, die vervolgens onbevruchte eieren moeten gaan leggen voor menselijke consumptie). Deze haantjes worden op de eerste dag van hun leven vergast. Hun zusjes, de leghennen, hebben het niet veel beter. Als hun eierproductie afneemt, gaan ze naar de slacht. Dat is voordat ze 2 jaar worden, terwijl kippen zeker 10 jaar oud kunnen worden en veel rassen zelfs ouder. Termen als ‘scharrelkip’ of ‘blije kip’ betekenen uiteindelijk weinig. Ook deze dieren worden behandeld als machines, hebben een stressvol leven en komen op een afschuwelijke manier aan hun einde.

Honing wordt gemaakt door honingbijen. En dat is hard werken! Voor een gram honing moet een bij maar liefst tweehonderd keer uitvliegen. Bijen worden gehouden door imkers. Zij verwijderen de honing en vervangen dit voor suikerwater. Wat lekker zoet is, maar alle belangrijke voedingsstoffen voor de bij mist. Hierdoor verzwakt de gezondheid van de bij.

We kunnen nog uitgebreid ingaan op nog meer leed in de industrieën die we hier beschreven hebben: dit is slechts een kleine greep. Ook kunnen we de lijst nog langer maken, door te vertellen over de bont-, leer- en wolindustrie. Of door een andere industrie te beschrijven waarin dieren gebruikt worden. Het artikel zou te lang worden en je zou afhaken met lezen. Het punt is duidelijk: ook voor dierlijke producten die weliswaar vegetarisch zijn, lijden dieren.

Als iemand vegetariër is, omdat diegene onnodig dierenleed wil voorkomen, dan is diegene of niet goed geïnformeerd, of heeft diegene een erg willekeurige moraal. Immers: voor andere dierlijke producten dan vlees lijden dieren evengoed onnodig en worden deze dieren gedood. Het is dus vreemd om een woord te hebben voor het niet consumeren van het ene dierlijke product, terwijl je wel het andere dierlijke product consumeert. Je zou net zo goed een woord kunnen bedenken voor iemand die wel vlees, maar geen zuivel en eieren consumeert. Het is even moreel als vegetarisme. Als je geen onnodig dierenleed wil, zul je moeten kiezen voor veganisme.