Vion onder vuur in Vlaamse pers

Slachthuis Adriaens-Vion NV uit Velzeke blijkt een ware magneet te zijn voor veeboeren en transporteurs die zich willen ontdoen van ‘wrakke’ runderen, voornamelijk uitgemolken melkkoeien. Zo berichtten onder andere de Vlaamse kranten Het Laatste Nieuws, ¹ Het Nieuwsblad, ² televisiezender TV Oost ³ en radiostation MIG ⁴ op 9 april 2024. Men baseert zich daarbij op onderzoek van Animal Rights. Uit inspectierapporten opgevraagd en verkregen door de dierenrechtenorganisatie blijkt dat in 2022 meer dan 40 maal rapport werd opgemaakt over de aanvoer van niet-transportwaardige runderen bij bij het slachthuis. Het bedrijf is daarmee de absolute koploper in België.

Sinds 2021 is het slachthuis onderdeel van de Nederlands-Duitse Vion Food Group met hoofdkantoor in Boxtel. Daarvoor was het onderdeel van Groep Veviba dat in 2018 in opspraak kwam door undercoverbeelden die gemaakt werden door Animal Rights in Izegem en uiteindelijk failliet ging.

Uiteindelijk wordt het beleid bij Vion, ook voor België, gewoon in Boxtel bepaald en ligt daar ook een groot deel van de eindverantwoordelijkheid voor misstanden. Recente onthullingen door RTLNieuws lieten zien dat er ook in de Nederlandse Vion slachthuizen veel misgaat. Na het failliete Gosschalk kreeg Vion met zijn drie vestigingen de meeste boetes van de Nederlandse voedsel- en warenautoriteit.

Het gaat in de Belgische rapporten over dieren die niet meer zelfstandig kunnen lopen, met gebroken poten of abcessen op de ledematen, over verzwakte en vermagerde runderen, over dieren met open wonden, dieren die aan het kalven zijn, of prolapsen hebben (vagina of darm stulpt naar buiten). De lijst van vaststellingen is bijna eindeloos.
Zie voor een opsomming: SLACHTHUIS ADRIAENS-VION BLIJKT EEN MAGNEET VOOR DE AANVOER VAN WRAKKE RUNDEREN

Natuurlijk zijn de veeboer die het niet-transportwaardige dier op transport zet en het bedrijf en chauffeur die het niet-transportwaardige dier vervoeren hier in de eerste plaats schuldig. Maar als het slachthuis deze wrakke runderen consequent zou weigeren dan zouden deze praktijken snel stoppen.

Het systeem werkt dit dierenleed in de hand: Als een ‘wrakke’ koe niet wordt afgekeurd voor menselijke consumptie profiteren boer, vervoerder én slachthuis hiervan, want het vlees van deze dieren komt dan gewoon op de markt en dus in de schappen van de supermarkt of in de vitrines van de slager. Maar zelf als het dier wordt afgekeurd, bespaart de veeboer zich de kosten van een dierenarts (noodslacht/euthanasie) en het destructiebedrijf dat het kadaver moet ophalen.

Animal Rights ziet deze praktijken als een logisch en onvermijdelijk uitvloeisel van het volstrekt immorele systeem van de vee-industrie. Uitgemolken koeien zijn afval. Uitgeput en opgebruikt kunnen ze nog net wel, of net niet meer de vrachtwagen in lopen voor hun laatste rit naar het slachthuis. Dit is de realiteit achter een glas melk.