Main content

Inhoud

Vleeshandel Staatsbosbeheer

Nieuws: 19 februari 2020
Slacht

Er is de afgelopen weken veel te doen geweest over de konikhengsten die van de Flevopolder naar natuurgebied De Slufter op Texel verhuisden en vervolgens naar de slacht moesten. 1 Staatsbosbeheer (SBB) was ontevreden over de begrazing, kreeg klachten over schade aan de waterkering, er waren negatieve effecten voor lokale mieren en de hengsten zochten toenadering bij wandelaars en snuffelden aan rugzakken van bezoekers. In het Lauwersmeergebied gingen de konikhengsten die een jaar eerder ook vanuit het Oostvaardersveld daar naartoe verhuisden, eind januari naar de slacht. Ook hier werd als reden toenadering tot recreanten genoemd.

Boswachter Jaap Kloosterhuis van Staatsbosbeheer benadrukt bij RTVNoord 2 echter dat het lot van deze dieren al vaststond: “Vanwege het kuddebeheer en het feit dat de beesten opdringerig waren naar fietsers en wandelaars is besloten de dieren naar het slachthuis te brengen”. Het beeld dringt zich op dat SBB met betrekking tot de 'grote grazers' een ordinaire vleeshandel is.

Lees hier over de Oostvaardersplassen

SBB tegen geboortebeperking

Na fel protest tegen slacht besloot SBB dat de Texelse konikpaarden toch mochten blijven… maar niet vanwege het verzet beweerden ze in een overleg met vertegenwoordigers van 23 dierenbelangenorganisaties. 1 In dat gesprek sprak SBB de eigen boswachter tegen door te stellen dat slacht echt de allerlaatste optie is. Het ‘staatsbedrijf’ weigert echter tegelijkertijd geboortebeperkingen (anticonceptie/castratie) te overwegen, omdat dat onnatuurlijk zou zijn. De tegenwerping dat slacht ook onnatuurlijk is, valt vervolgens op dovemansoren.

Dit beleid lijkt extra absurd omdat SBB in het gesprek zelf aangeeft dat Nederland wel vol is met ‘grote grazers’. Eerder al moesten overtollige dieren versleept worden naar Spanje en Wit-Rusland. Nog vreemder wordt het als blijkt dat SBB wel degelijk met gecastreerde dieren werkt.

Ruinen en ossen

In een boswachtersblog 1 van november 2019 over de uitbreiding van duinbegrazing op Terschelling, geeft SBB niet alleen aan dat ze wel degelijk gebruik maakt van gecastreerde grazers, maar geeft ze ook een aantal redenen waarom: “De Galloway’s en Exmoors zijn gekozen vanwege hun rustige en vriendelijke karakter. Daarnaast kiezen we alleen voor ossen en ruinen: dieren waar de pit af is en die geen beschermingsdrang voelen naar kalveren of de kudde. Daarnaast mijden ze mensen het liefst. Daarmee voorkomen we zoveel mogelijk dat er onveilige situaties ontstaan.”

Iets verder in het stuk zegt men: “Onze ossen en ruinen hebben daarnaast minder energie nodig dan bijvoorbeeld koeien die moeten kalveren of productie (vlees/melk) moeten leveren. Zouden ze dit wel moeten doen, dan is er niet genoeg voedzaam eten in de duinen. Nu levert dit geen problemen op.” Naast het voorkomen van overbevolking dat het slachten van dieren noodzakelijk zou maken, allemaal goede redenen voor SBB om wel voor anticonceptie te kiezen.

Daarnaast kunnen begrazingsdieren ook herplaatst worden. Stichting Exmoorpony Opvang heeft bijvoorbeeld in 2013/2014 25 Exmoorpony's van It Fryske Gea opgevangen en herplaatst. 2

Vee, grasmaaiers & toeristenattractie

Kloosterhuis zet de visie van SBB op de ‘grote grazers’ duidelijk uiteen bij RTVNoord: ”In de Oostvaardersplassen zijn de konikpaarden behandelt als wild. Hier is het voor ons vee.” De dieren zijn “grasmaaiers op vier voeten”. 1

Naast ‘grasmaaiers’ zijn de runderen en paarden ook een toeristenattractie al ontkende SBB ook dat in het gesprek met de dierenbelangenorganisaties. Het eerder genoemde boswachtersblog is daar echter stellig in: “Begrazing met runderen en paarden draagt ook bij aan de aantrekkelijkheid van het gebied, voor een deel van de mensen zijn deze dieren een reden om het gebied te bezoeken. Ook de beleving krijgt iets extra’s, je hebt immers de kans om bijvoorbeeld een Galloway te zien.”

Recreanten, klachten & de slacht

De aantrekkingskracht van de dieren op recreanten is een groot gevaar voor de grazers. In het Lauwersmeergebied gingen de konikhengsten die een jaar eerder vanuit de Flevopolder daar naartoe verhuisden, eind januari naar de slacht, nadat SBB vier keer een klacht over het gedrag van de paarden kreeg. 1

Kloosterhuis zegt daarover op 13 februari tegen het Dagblad van het Noorden: "Wandelaars vertelden dat ze te opdringerig waren en niet aan de kant gingen. Soms snuffelden ze aan fietstassen. Mensen schrikken daarvan en dat is natuurlijk niet de bedoeling.’’ Hij vervolgt: ”De kuddes zijn niet ons hoofddoel, maar een middel om het landschap in de benen te houden. Ze zijn er puur voor het beheer. We zorgen goed voor de dieren. Maar alle dieren eindigen uiteindelijk bij de slager’’. 2

Vleeshandel

Slacht is dus niet de laatste optie, maar is het lot van de meerderheid van de ‘grote grazers’. SBB en hun ‘onderaannemers’, zoals FREE Nature, zijn ordinaire vleeshandelaren en proberen dit feit te maskeren met drogredenen.

Dierenbelangenorganisaties, zoals Animal Rights, zijn dit gesol met dieren door SBB zat. Als er in Nederland geen draagvlak is voor echte ‘rewilding’ - in plaats van het huidige instrumenteel gebruik van de dieren als grasmaaiers en landschapsverfraaiing - dan is een uitsterfconstructie via anticonceptie de minst slechte optie om meer dierenleed te voorkomen.

Dierenrechten in de grondwet TEKEN DE PETITIE! Animal Rights wil dat alle dieren in Nederland, wild en in gevangenschap, als (staats)burgers, (rechts)personen en ingezetenen erkend worden en grondwettelijk verankerde rechten krijgen. Animal Rights

Teken nu de petitie

Ja, je mag mij bellen op het volgende nummer